Ambulante hulpverlening in de psychiatrie

Dit artikel is voor mensen die graag geholpen willen worden maar niet weten hoe dit aan te vragen. met behulp van dit artikel kom je een stap dichterbij.

Inleiding

Ambulante hulpverlening is leveren van zorg die niet in een instelling plaatsvindt. Of iets technischer gezegd: ambulante zorg is 2de lijnszorg. Je kunt op 2 manieren de zorg geleverd krijgen: 1 je gaat naar een instelling toe om gesprekken en/of behandeling te krijgen. 2 er komt een professional bij jou thuis de zorg verlenen.

Wie levert de zorg:

In Nederland gaan we uit van het volgende principe: 1 ten eerste ben jezelf verantwoordelijk voor de regie over je eigen leven. 2 mantelzorg: iemand uit de nabije omgeving die geheel kosteloos je helpt en ondersteunt om je leven op de rit te hebben en te houden. Vaak zijn dit je ouders en/of vrienden. 3 de professional die je inhuurt vanuit een AWBZ indicatie, tot 18 jaar gaat dit via jeugdzorg en vanaf 18 jaar gaat dit via het CIZ.

Voor wie:

Ambulante hulpverlening is voor mensen die het niet zelfstandig redden in de maatschappij. Vaak hebben mensen al een lang traject achter de rug bij instellingen en allerlei soorten van hulpverleners. Denk hierbij aan 1ste lijnszorg: huisarts, maatschappelijk werk, eerstelijns psycholoog. Daarna komt de 2delijnszorg: ziekenhuis, GGZ, Riagg, Bureau Jeugdzorg etc. U komt alleen bij de 2delijnszorg na verwijzing vanuit de 1ste lijn. In de 2de lijn krijgen de meeste mensen een diagnose volgens de DSM 4 of de ICD 10. Dit zijn handboeken om tot een deugdelijke diagnose binnen de psychiatrie te komen. Ook worden veel mensen in deze setting ingesteld op medicatie voor hun stoornis. Ook zijn er al vaak vele behandelingen en trainingen aan te pas gekomen om te leren omgaan met de beperkingen. Deze helpen vaak voor een korte periode.

In de meeste gevallen zul je in een instelling behandelt worden voor de symptomen die je hebt vanuit je stoornis / beperkingen. De psychiatrie is nog niet zo ver dat ze genezend werken. Het komt er meer op neer dat ze de symptomen proberen te verminderen en mensen leren omgaan met hun beperkingen. Het leren benutten van de sterke eigenschappen komt vaak pas als laatste aan de beurt en gebeurt meestal bij de ambulante hulpverlening. Ook wordt niet altijd het gehele systeem (gezin, partner etc.) erbij betrokken.

Ambulante begeleiding:

Stel je bent opgenomen geweest in de GGZ en je moet daarna weer naar huis, wat dan? Je problemen zijn niet opgelost, je bent alleen een diagnose rijker, je bent ingesteld op medicatie en je hebt een training of therapie gevolgd die je al weer bijna vergeten bent. Je partner heeft alweer vele spanningen omdat je naar huis komt, want hij is niet betrokken bij je behandelingen en je ouders en vrienden kunnen het ook niet aan. Na verloop van tijd kun je er vanuit gaan dat je weer terugvalt (decompenseren). De kans dat je er slechter uit komt na elke terugval wordt steeds groter. Wat nu?

Nu komt de ambulante begeleiding aan de beurt.

1 je kunt ambulante hulp krijgen van de instelling waar je opgenomen bent geweest, je krijgt dan 1 gesprek van 1 uur per 3 weken op kantoor van de case-manager. 2 je vraagt een AWBZ indicatie aan en er komt wekelijks iemand bij jou 2 à 4 uur om je leven weer op orde te brengen.

Laten we ons even richten op keuze 2.

Als je ambulante begeleiding wil in de thuissituatie vanuit de AWBZ moet je een indicatie aanvragen bij het CIZ (Centrum Indicatiestelling Zorg) als je 18 jaar of ouder bent. Ben je van 0 tot 18 dan moet je bij Bureau Jeugdzorg zijn. Hoe dit aan te vragen kan ik in een volgend artikel uitleggen, voor nu beperk ik mij tot de daadwerkelijke begeleiding.

Je hebt een indicatie en dan?

Je mag zelf beslissen of dat je je indicatie als PGB of als ZIN laat aanmerken. Kies je voor PGB dan krijg je geld van het zorgkantoor en moet je zelf zorg inkopen en de administratie doen. NIET aan te raden voor mensen met een verslaving, mensen met schulden en voor diegene die moeilijk met geld om kunnen gaan. Van een PGB mag je ook je ouders en anderen die voor je zorgen betalen. Kies je voor ZIN dan kun je alleen maar terecht bij zorgaanbieders die AWBZ erkent zijn, je krijgt geen geld om te beheren. De rekeningen worden rechtstreeks door het zorgkantoor vergoedt. In sommige regio's heb je weinig keus in zorgaanbieders.

Welke zorgaanbieder.

Een goede zorgaanbieder vindt je via internet, het CIZ, het zorgkantoor, de instelling waar je hebt gezeten of via je huisarts en maatschappelijk werk.

Een goede zorgaanbieder heeft een website waarop je informatie kunt nalezen, belangrijke zaken zijn:

1 de algemene voorwaarden (opzegtermijn bijv.) 2 klachten regelement. (waar kan ik terecht) 3 bescherming persoonsgegevens (hoe worden mijn gegevens bewaard en opgeslagen) 4 is er een CVP (cliënten vertrouwenspersoon) 5 rechten en plichten van de cliënt 6 als je een PGB hebt, wat is de uurprijs, deze kan variëren van 40 to 80 euro. Laat je niet leiden door de prijs maar door punt 1 t/m 5.

TIPS:

1 zoek een zorgaanbieder die systeemgericht werkt; jij als cliënt kunt wel hard aan de slag gaan maar als het gezin en de omgeving niet meedoen bereik je niets. Vaak staan vele relaties onderdruk mede dankzij jou problemen. 2 besef dat het een proces van jaren is voordat je je doel bereikt hebt. Afhankelijk van je problemen kan dit erg lang duren. Geen garantie dat je je doel bereikt.

De begeleiding bestaat uit:

1 continuïteit van zorg: dezelfde begeleidende, elke week de afgesproken uren (ook in de vakantie) 2 het opstellen van een zorgplan, maken van rapportages over de vooruitgang en het minstens 2x per jaar evalueren van de vooruitgang. 3 stel indien nodig een crisisplan op. 4 kom zelf ook je afspraken na. 5 spreek elkaar aan als het niet lekker verloopt. 6 heb gesprekken waar ook je directe omgeving bij betrokken is. Laat zien waar je mee bezig bent. 7 Hou regie over je eigen leven.

Op welke gebieden krijg ik begeleiding:

De meeste zorgaanbieders pakken de volgende 7 gebieden; Wonen Werken/Leren Psychisch functioneren Socialiseren Dagactiviteiten en- structurering Financiën/administratie, minder op de voorgrond Structureren huishoudelijke zorg

wat doet een begeleidende:

1 is proces bewaker: hoe gaat het en wat moet er gebeuren. 2 zorgt voor alle voorwaarden om tot een resultaat te komen. 3 naast haar professionele kunnen ook aandacht voor de mens achter het verhaal. 4 zorgt dat ze op tijd is voor afspraken. 5 behartigt de belangen t.o.v. anderen, mits het binnen de wet past.

De begeleidende heeft ook plichten:

1 bij overtreding van de wet, inschakelen van haar meerdere of de politie 2 als er kinderen in beeld zijn en daar gaat het niet goed mee zal diegene dat ook moeten melden. 3 draagt zorg voor een goede overname of afsluiting van de zorg als daar redenen voor zijn.

Tot slot

Voor een ieder die het moeilijk heeft of heeft gehad wil ik hierbij mijn bijdrage doen om tot goede hulpverlening te komen. Ik zelf werk al 22 jaar in de psychiatrie en ik heb vel slechte maar ook vele goede dingen zien gebeuren. De sleutel ligt bij jezelf en bij de hulpverlener. Behandel elkaar als mens en je bent al goed op weg.