Boekrecensie: Durf tuin

Een nieuwe manier van tuinieren, afwijken van de platgetreden paden en minder tijd kwijt zijn aan nutteloze tuinkarweitjes, dat spreekt elke tuinier wel aan. Een boek met als titel 'Durf tuin' spreekt dan ook erg tot de verbeelding en maakt nieuwsgierig.

Een frisse kijk op tuinieren

De titel van “Durf Tuin” roept de verwachting op van een boek vol frisse, nieuwe ideeën. De omslag en lay-out is mooi. Het formaat van het boek is erg prettig: mooi breed zodat de foto’s goed tot hun recht komen en het boek uit zichzelf blijft openliggen. De hoofdstuktitels in de index maken nieuwsgierig en zijn leuk gekozen.

Een flauwe invulling

Tijd besparen

De inhoud valt na al die verwachtingen behoorlijk tegen. Het eerste hoofdstukje gaat over manieren om tijd te besparen in de tuin. De tips zijn zo knullig gekozen dat je je afvraagt of het wel ernstig bedoeld is. Enkele voorbeelden: Maak geen sneeuwpop in de winter, plant een toverhazelaar in het zicht van het raam zodat je niet naar buiten hoeft om hem te bewonderen, zaai geen gazon in een kleine tuin (een alternatief wordt niet gegeven) en de allerflauwste: “Laat je helpen door de kabouters Pier en Aardworm”. Hoe je dat laatste zou moeten doen en waarom dat in het hoofdstuk tijdsbesparing staat wordt niet verteld.

Ecologisch tuinieren

Het volgende hoofdstuk is al niet veel beter. Tuinieren met zin voor ecologie is volgens de auteurs een bloemenakker, hooiweide of bollengrasland aanleggen, een kompostvat nemen en kippen vrij in de tuin laten lopen. Tips waar de tuinier met het gemiddelde stadstuintje maar erg weinig mee kan. De tips zijn ook allemaal weinig vernieuwend. Meer dan eens maak je je de bedenking dat deze opsomming van dingen gewoon overgenomen is uit één van de eerste uitgaves van VELT en sindsdien niet meer aangepast of bijgevuld is.

Schaarse weetjes

De rest van het boek is op dezelfde, vreemd gekozen manier geschreven. Er worden wel hier en daar interessante dingetjes aangehaald, zoals het feit dat sommige soorten korstmossen een indicator zijn voor de luchtkwaliteit of een opsomming van gifstoffen in planten, maar praktische uitleg waar je iets aan hebt is daarover verder niet te vinden.

Het boek geeft vooral wat losse ideeën, maar de technische achtergrond die nodig is om de tips uit te voeren ontbreekt.

Het is ook behoorlijk irritant dat er niet overal een beschrijving bij de afbeeldingen staat. Bij verschillende van de goed gekozen foto’s is niet te vinden welke planten er op te zien zijn.Als je dan nieuwsgierig bent of die plant ook in jouw tuin zou kunnen passen kan je e niet eens opzoeken.

Een trefwoordenlijst achteraan ontbreekt ook. Vraag je je af of er ergens iets over één of ander onderwerp in het boek staat dan zal je het helemaal moeten doorzoeken.

Conclusie

Jammer, als eerste tuinboek van Koen de Bouw valt het misschien nog te vergeven, maar Ivo Pauwels, een oude rot in het vak, had beter moeten weten. Wil je dit boek toch graag lezen, haal het dan maar beter in de bibliotheek.

Meer boekrecensies van tuinboeken lezen?

Klik hier.