Boekrecensie: De Da Vinci Code

Analyse:

De Da Vinci Code is eigenlijk een fictieve roman/thriller. Hierin zijn veel historische gegevens verwerkt maar zeker niet alles wat in het boek verteld wordt, moet geloofd worden. Zo komt er veel fictie aan te pas en uiteraard is er veel kritiek gekomen op de verschillende dingen die Dan Brown als feiten voordoet. Deze kritiek heeft echter wel de Da Vinci Code nog bekender gemaakt. Zo wordt beweert dat de Mona Lisa een zelfportret is van Leonardo Da Vinci, weliswaar in vrouwelijke vorm. Maar in de werkelijkheid wordt aangenomen dat het een portret is van Lisa del Giocondo (La Joconde). Ook beweert Brown dat ‘cryptex’ is uitgevonden door Da Vinci om geheime boodschappen te sturen, maar tot op de dag van vandaag is voor zo ver gekend nog nooit zo iets gemaakt of uitgevonden. Toch bevat het boek ook waarheden. Zo beweert Dan Brown dat tijdens de Middeleeuwen ongeveer 5 miljoen vrouwen gestorven zijn door heksenvervolging. Onderzoek heeft aangetoond dat vele vrouwen vermoord zijn omdat men vermoedde dat ze heksen waren. Men beweert zelfs dat de auteur zijn schatting aan de lage kant is. Ook de bewering dat vrouwen geweerd werden uit de kerk, is juist, want in de ‘ketterse’ evangeliën speelde de vrouw wel een belangrijke rol. De Da Vinci Code is dus een versmelting van feit en fictie.

Recensie:

Voor mij was het aangename leeservaring. Het boek trekt je aandacht van het begin tot het einde. Wat ik zeker een van de aangenaamste punten vond is dat het boek eigenlijk meteen ‘begint’, er is meteen actie. Vele andere boeken beginnen met een saai begin/inleiding en als je aan pagina 50 zit, begint het boek eigenlijk pas. Doordat er meteen actie is, leest dit boek ook zeer vlot ondanks zijn meer dan 400 pagina’s. Ik weet dat vele dingen die in het boek worden gezegd niet waar zijn en dus vind ik bepaalde kritiek wel terecht. Anderzijds vind ik het ook zeer origineel hoe Dan Brown bepaalde dingen uitvindt. Laat ik nu de cryptex nemen. De auteur heeft het uitgevonden, maar hij zegt in het boek dat het om een uitvinding van Da Vinci gaat. Hij prijst eigenlijk diens genialiteit, want het wordt voorgesteld als een zeer ingenieus apparaat. Maar wat ik er voornamelijk origineel aan vind is de naam van het apparaat: ‘cryptex’ is namelijk een neologisme van de woorden ‘cryptografie’ en ‘codex’. Zoals ik hier boven al had geschreven, ben ik zeer lovend over de directe actie in het boek. Dit komt zeker ook doordat de verteltijd zo kort is; tussen het begin en het einde van het boek zitten maar twee dagen. Het deert me echt niet dat bepaalde informatie fout is, want meestal brengt het je wel iets bij. Zoals de fabel over de Priorij van Sion, die al bestond of het feit dat de auteur beweert dat Da Vinci een homo was. Andere correcte weetjes vind ik ook wel interessant zoals het getal phi (=1,6). Het boek zit ook vol flashbacks en verhalen over het verleden. Sommige mensen vinden dat storend, ik meestal ook, maar hier kan je zelf mee zoeken naar het antwoord. Om af te sluiten toch een licht puntje van kritiek: Het boek is ook verfilmd geweest en het is beter om eerst het boek te lezen en daarna de film, niet andersom. Als je de film echter al gezien hebt, is het beter om het boek niet meteen te lezen, want dan ken je alle antwoorden al en gaat het boek niet vooruit. Je wacht dan beter totdat je niet meer precies weet wat de antwoorden zijn.