De Arabische en de Islamitische wereld
De Arabische en de Islamitische wereld
De begrippen Arabische wereld en Islamitische wereld worden vaak door elkaar gebruikt. Veel mensen denken dat Turkije een Arabisch land is, omdat men daar het Islamitische geloof aanhangt. Hetzelfde wordt van Iran en nog een paar andere landen gedacht. Maar in Turkije wordt Turks gesproken en in Iran spreken ze Perzisch. Om tot de Arabisch wereld te behoren moet de landstaal Arabisch zijn. (Definitie van de Arabische Liga, een organisatie van Arabische en Afrikaanse Islamitische landen)
De Arabische landen en hun bewoners
De inwoners van Saoedi-Arabië zijn Arabieren, maar ook de inwoners van de andere landen van de Arabische wereld worden Arabieren genoemd. Zij spreken Arabisch als moedertaal en leven in een Arabische cultuur. De naam Arabier is afgeleid van het Arabisch Schiereiland dat voor het grootste deel wordt ingenomen door Saoedi-Arabië. De andere landen op het Arabisch schiereiland zijn de Verenigde Arabische Emiraten, Oman, Jemen, Qatar en Koeweit.
Andere etnische groepen
Er zijn etnische groepen in landen die tot de Arabische wereld behoren, die zich niet als Arabisch indentificeren. Zij hebben hun eigen taal en cultuur. In Marokko bijvoorbeeld, zijn dat de Berbers.
De landen van de Arabische wereld
Landen die tot de Arabische wereld behoren zijn: Algerije, Bahrein, Egypte, Djibouti, Irak, Jemen, Jordanië, Koeweit, Libanon, Marokko, Mauretanië, Oman, Palestina, Qatar, Saoedi-Arabië, Soedan, Somalië, Syrië, Tunesië, en de Verenigde Arabische Emiraten.
De Islamitische wereld
De Islamitische wereld omvat de Arabische landen en delen van Afrika, Europa en Azië waar de Islam de belangrijkste godsdienst is. Landen als Indonesië, Iran, Turkije, Niger, Mali of Pakistan hebben geen van allen een Arabische cultuur, maar de meerderheid van de inwoners die een religie aanhangen is moslim. Het zijn dus Islamitische landen. De wereldwijde gemeenschap van moslims wordt ook wel de “oemma” genoemd van “Al-oemma al-islamiyya”
Stromingen binnen de Islam
Er zijn twee hoofdstromingen binnen de Islam. De soennieten en de sjiieten. De soennieten vormen de grootste groep, ongeveer 90 % van de moslims is soenniet. Er zijn slechts vier landen met een sjiitische meerderheid: Iran, Irak, Bahrein en Azerbeidjan. In de andere Islamitische landen is de meerderheid van de moslims soenniet. Ook van de moslims die in Nederland wonen, is de meerderheid soenniet.
Hoe is de splitsing ontstaan?
De splitsing is vlak na het overlijden van de profeet Mohammed, in 632 na Chr., ontstaan. Na zijn dood moest er een opvolger voor de Profeet worden gekozen. De meerderheid vond dat die opvolger Abu Bakr moest zijn. Een vertrouweling van de profeet Mohammed. Er waren ook mensen die vonden dat de neef en tevens schoonzoon van de Profeet zijn opvolger moest zijn. Zijn naam was Ali en hij was met Fatima, de dochter van de Profeet getrouwd. Het woord “sjiiet” komt van Shi'at Ali en betekent de partij van Ali. Het woord “soenniet” komt van het Arabische woord soenna, dat traditie betekent.
Samenvatting
De Islamitische wereld beslaat aanzienlijk meer landen dan de Arabische wereld. Binnen de Islam kent men twee hoofdstromingen, de soennietische en de sjiitische stroming. De meeste moslims zijn soenniet.