De Italiaanse keuken

De Italiaanse keuken is over de hele wereld bekend. In elke (grote) stad ter wereld kun je wel pizza’s bestellen, pasta’s zijn in elk restaurant te verkrijgen en ook macaroni is niemand onbekend. Zelfs tiramisù, risotto, spaghetti, pasta salade en lasagne staan in het Nederlands woordenboek. De gehele wereld houdt van de Italiaanse keuken.

De perfecte Italiaanse smaak

Er worden in de Italiaanse keuken maar een aantal ingrediënten standaard gebruikt. De bereiding van heerlijkheden uit de Italiaanse keuken is een stuk eenvoudiger dan de bereiding van iets uit de Franse keuken. Met de Knor huismixen kun je prima lasagne maken. De exacte bereiding van een gerecht uit de Italiaanse keuken, met exact dezelfde smaak, is echter wel een stuk moeilijker. De smaak blijft wel grotendeels herkenbaar. Een belangrijke factor hierin is het gebruik van verse ingrediënten.

Nederland is de op één na grootste tomatenexporteur. De grootste tomatenexporteur is Mexico. De Nederlandse tomaat is wel een stuk slapper van smaak dan de Italiaanse tomaat. Deze tomaten bevatten weinig water, zijn zongerijpt en zijn vol met aroma. Nederlandse tomaten worden veelal in kassen gekweekt, ruiken niet of nauwelijks, zijn slap en zijn vrij waterig. Enkel met tomaten rechtstreeks uit Italië kan men een echte Italiaanse pizza maken.

1 Italiaanse keuken bestaat niet

Helaas, de echte Italiaanse keuken bestaat niet. Er zijn grote regionale verschillen. Een vermenging van het beste van al deze regio’s wordt in de wereld over het algemeen toch als ‘de Italiaanse keuken’ beschouwd. Neem de Napelse pizza, de parmezaanse kaas uit Bologna en de risotto uit Lombardije. Een aantal dingen worden ook overal gebruikt. Het gebruik van olijfolie is hier een voorbeeld van, een groot aantal ingrediënten zijn vaak, ongeacht de regio, dezelfde en in de opbouw van een klassieke maaltijd zijn ook sterke overeenkomsten te vinden.

Opbouw van een maaltijd

Men begint met de Antipasto. Dit is een voorgerecht van kleine vlees-, vis- of groentehapjes. Het is een kleine hoeveelheid hapjes, die kan bestaan uit dun gesneden vleeswaren zoals salami, prosciutto of crudo. Warme hapjes als crostini worden ook vaak gebruikt. Dit zijn gebakken sneetjes ovengebakken brood die belegd worden met tapenade, of tomaten. Verse, ingelegde groenten behoren ook niet zelden tot de Antipasto.

Na de antipasto komt de Primo Piatto. Men gebruikt hier ook wel het woord il primo voor. Het is het eerste gerecht: het voorgerecht. Het is of een kleine pasta, of een kleine risotto, of een schaal met soep. Opmerkelijk is dat pasta in Italië vaak als voorgerecht wordt gegeten. Deze pastasoorten zijn vaak streekgebonden. Voorbeelden zijn spaghetti, fusilli, Ravioli, Tortellini en Penne.

De seconde piatto kan men als het hoofdgerecht beschouwen. Het is of een vleesschotel, of een visschotel. In de havensteden Venetië is uiteraard vis de populairste ‘seconde piatto’. Bij het hoofdgerecht hoort, net als vaak in Nederland, een groente. Dit is of een salade, of aardappelen of het zijn bereide groenten.

Het volgende gerecht bevat altijd één van drie elementen. De eerste is een Formaggio. Dit is kaas, dan vaak Italiaanse kaas. De tweede, een dolce, is een zoet nagerecht. Een bekend Italiaans voorbeeld is hierbij smakenijs. Soms wordt hier een zoete wijn bij gedronken. Ook de derde, frutta ( fruit), wordt vaak gebruikt als nagerecht.

Na het nagerecht volgt de Espresso. Dit is het mondiaal bekende kopje koffie. Soms wordt hier een digestivo bij geserveerd. Dit is een glaasje likeur voor bij de espresso.