Distributiekanalen in marketingperspectief

Distributiekanelen in marketingperspectief

Als we gaan kijken naar de diverse kanalen in de distributie, dan spreken we over distributiekanalen. Distributiekanalen voegen waarde toe, door alles te herverdelen, bijvoorbeeld:

In tijd (kost geld)
In plaats
In hoeveelheid
Relatievorming
Financiering (krediettermijn)
Voorraadbeheer

Markonderzoek

Een markonderzoek levert informatie over de markt en aan de hand hiervan kan je dus ook bepalen welke distributiekanalen je nodig hebt. Als er sprake is van een supply chain, dan betekent dit dat er een relatie onderhouden wordt door bedrijven met hun voornaamste toeleveranciers en tussenhandelaren. Als we iedereen optellen die met het bedrijf te maken heeft (van de maker van de grondstoffen, de eindgebruiker, de bank enzovoort), dan praten we over de bedrijfskolom.

Distributiekanalen zorgen ervoor dat producten verkrijgbaar zijn voor een consument. Hoe dicht dat bij huis is, hangt af van de intensiteit van de distributie: Het aantal verkooppunten in de markt. Er is een keuze tussen intensieve en beperkte distributie. Bij intensieve distributie kan je denken aan merken als coca cola, dat is bijna overal te koop. Bij beperkte distributie onderscheiden we weer twee verschillende niveaus: Selectieve en exclusieve distributie.

Bij selectieve productie kiest de producent enkele detaillisten uit waarbij zijn of haar artikelen mogen liggen. Denk hierbij aan kleding.
Bij exclusieve distributie liggen de producten slechts bij één of enkele winkels in een gebied. Hierbij kan je vaak denken aan duurdere, luxueuze producten. Bijvoorbeeld http://www.lumio-lichtprojecten.nl/design-verlichting.html@@design verlichting van Bang en Olufsen B&O.

Vervolgens kunnen we nog verschillen maken in de integratie. We maken hierbij een onderscheid in voorwaartse integratie en achterwaartse integratie.

Voorbeelden

Een voorbeeld van achterwaartse integratie is IKEA. IKEA begon ooit als winkel en verkocht meubelen van producten. Op een gegeven moment is IKEA gaan groeien en inmiddels hebben ze het totale distributiesysteem in eigen hand. Van begin tot aan eind. Dit noemen wij achterwaartse integratie. Een detaillist die de distributie in eigen hand neemt. Een voorbeeld van voorwaartse integratie is Apple. Apple maakte computers en verkocht deze bij diverse winkels. Inmiddels heeft Apple eigen winkels waar de computers worden verkocht. Van product naar detaillist en dus het tegenovergestelde van achterwaartse integratie.

Producenten en groothandels

Producenten en groothandels moeten rekening houden met hun klanten. De ene klant wil de voorraad in pellets geleverd hebben, terwijl de volgende maar de helft wil afnemen en het bij voorkeur op dinsdagochtend in dozen in de winkel wil hebben staan. Het is een kunst voor een producent of groothandel om daar in mee te gaan. De service die hieraan vast hangt, wordt bepaald met een servicegraad. Deze servicegraad wordt puur bepaald op afspraak. Houdt een groothandel zich aan 90% van de afspraken omtrent aantallen, wijze van verpakken versturen enzovoort. Dan heeft een groothandel voor die bepaalde detaillist een servicegraad van 90%.

We kennen allemaal de groothandels. Deze buitenlandse of Nederlandse bedrijven leveren aan Nederlandse detaillisten. Hiernaast bestaat er ook nog transitohandel. Dit is als iemand iets inkoopt in het buitenland en vervolgens doorverkoopt in het buitenland. (Pietje koopt bijvoorbeeld een paar containers vol rijst in China en verkoopt dit door naar Engeland). Het passeert Nederland alleen.