Duinen: Onze Nederlandse Trots!

Inleiding

De duinen van Nederland bestaan uit een strook die begint in Noord-Frankrijk en eindigt in Denemarken. Vrijwel alle duinen vallen onder bescherming van natuurmonumenten. Duinen zijn onze redding voor de waterhuishouding en bieden Nederland veiligheid in de strijd tegen de stijgende zeespiegel. Hier volgt meer over de vorming en de opvolgende delen waaruit de kuststrook bestaat.

De Vorming

De duinen beginnen eigenlijk al in zee, wat dus voor ons niet goed zichtbaar is. Wanneer je zomers in de Noordzee zwemt, is er vaak na een meter of vijftig een zandbank, dit is een ondergrondse duin! Deze aanvoer van zand zorgt er na opdroging en verplaatsing door de wind voor dat wij zo’n stevige duinenrij op het Noordzeestrand hebben. Er moet echter wel aan een aantal voorwaarden worden gedaan voordat er duinen kunnen worden gevormd. Allereerst moet er voor de vorming van duinen zand aanwezig zijn, de zeebodem moet dus uit zand bestaan. De grootte van de korrel doet er ook toe, wanneer het te licht is wordt het wel makkelijk verplaatst maar blijft het daarentegen niet goed liggen. Bij de eerstvolgende storm wordt het lichte zand weer verplaatst en je hebt dus geen permanente duinenvorming (dit proces kan deels worden gestopt door een secure aanplant van helmgras). Te zware korrel drogen niet snel en kunnen niet opgewaaid worden tot hopen. Nederland heeft de perfecte mix in grootte. Bovendien mag de zee niet te diep zijn, is dit wel zo dan kan niet genoeg mee worden genomen door de golven naar de kustlijn. Het getij heeft veel invloed, wanneer het verschil tussen eb en vloed te groot is wordt er wel veel zand aangespoeld, maar ook teveel meegenomen. Ook moet de wind richting land zijn (voor ons westelijk).

Het Duin wordt opgedeeld

De duinen lopen langer door dan de meeste mensen denken. Er is ook grote onderscheiding te maken tussen alle opeenvolgende stukken land die men tegenkomt van kust naar het binnenland:

  • De zeereep, dit bestaat uit het eerstvolgende deel na het strand(vanaf de kust gezien). Dit is teven het hoogste duin, de waker genaamd en er wordt sinds de Deltawet is ingevoerd in 1953 meer gelet op het behoudt van dit duin(door aanplant van helmgras) .
  • Het middenduingebied is een brede strook duinen. De hoogste is geringer en hier zijn meer planten dit vinden door de meer vruchtbare grond. Er grazen tegenwoordig steeds meer koeien of paarden in dit gebied om de ruigheid van het landschap te voorkomen. Er zijn lage begroeiingen en het overbekende duinviooltje is hier te zien.
  • Wanneer het wat kouder is in het jaar is het prettig om een meer beschutte wandeling te maken, dit is bijvoorbeeld te doen in het struweelgebied. Dit gebied ligt vaak waar u uw auto parkeert wanneer er een duinwandeling wordt gemaakt. Er is veel beschutting voor de wind (de duindoorn en vlier tieren er welig) en er is sowieso al minder wind door de vergrote afstand tot de zee. U kunt tevens naar dit gebied omdat de naaldbomen hier beter overleven (door het zout drogen de bomen uit) en omdat er meer vogels zijn te vinden. 

Milieu! 

Met al dit moois wat Nederland te bieden heeft moet u dus voorzichtig omspringen: Let op het weggooien van afval en let op met het buiten de paden treden (u weet niet wat voor een gevolgen het heeft wanneer helmgras wordt weggetrapt, binnen een paar jaar kan het duin weg zijn). Als u voorzichtiger bent leert u de natuur ook meer waarderen! Geniet van uw avonturentocht door dit stukje Nederlandse trots!