Ik ben niet waardig

Inleiding

Is dit niet een beetje de houding die veel bedrijven aannemen als ze ons post sturen. “Ik ben niet waardig dat u aandacht aan mij besteedt.” “Ik mag u niet lastig vallen met mijn informatie.” “U bent geweldig en ik ben maar ondergeschikt en val u lastig.” Het lijken wel van die fans van filmsterren of beroemde muzikanten die bijna in katzwijm vallen als hun ster naar ze kijkt of aandacht aan ze besteedt. Alsof de ander geen mens is maar een koning of nog erger een godheid, die met één goedkeurende blik al je ellende kan doen verdwijnen.

Ik ben niet waardig

Waarom lijkt het toch dat bedrijven ons niet waardig genoeg vinden om als gelijke te behandelen? Waarbij ze ons het gevoel willen geven dat wij belangrijker zijn dan zij, ook al past hun gedrag daar helemaal niet bij. Want hoe vaak krijg je niet reclame waarbij je zelf opzoek moet naar de werkelijke informatie. Reclame die het product voor doet komen als het laatste, het mooiste en het beste van het beste. Reclame die je echter maar beter direct bij het oud-papier kunt gooien want de inhoud is onduidelijk en vooral onbegrijpelijk van alle mooi praterij die gebruikt is om het product op te hemelen.

Gevoel

Je krijgt er eigenlijk meteen twee gevoelens bij. De eerste is:

Je moet dit kopen, want ik vind dit een geweldig product en jij moet dat ook vinden.

Het tweede gevoel is:

Ik vind mijn product minderwaardig en denk dat ik je lastig val dus vertel ik je maar de helft van wat je moet weten. Want anders verspil ik je tijd.

Hoeveel reclames hebben niet die opzet? Wat zou je zeggen van al die banken met hun hypotheken, die vooral de nadruk leggen op hoeveel goedkoper hun product is dan dat van de concurrent. Waarbij ze maar gewoon vergeten te vertellen dat hun voorwaarden dusdanig slecht zijn, dat je bij de eerste fout meteen duurder uit bent dan bij de concurrent. Waarom maken ze dan niet een product dat echt goedkoper is? Waarschijnlijk omdat ze ons consumenten als minderwaardig zien. Maar is het feit dat je een ander als minderwaardig beschouwd niet een signaal dat je jezelf ook als minderwaardig ziet.

Onwaardig

Dat van ons is toch beter.

Het gevolg is echter dat ze zichzelf niet goed genoeg vinden om ons alles over hun product te vertellen. In tegenstelling tot dat kind met die lelijke asbak, die honderd uit vertelt over hoeveel moeite het hem heeft gekost om de klei te vormen en hoe raar dat het glazuur kleurloos was en hoe heet die oven was en hoe mooi de asbak uit de oven kwam met het kleurige glazuur.

Nee, in plaats daarvan vinden bedrijven ons en zichzelf niet goed genoeg om alles over hun product te vertellen. Alsof wij nooit zullen kunnen begrijpen hoe geweldig hun product is ondanks zijn tekortkomingen. Alsof wij niet kunnen begrijpen hoe groot de inspanning was om dat geweldige product te maken. Alsof zij niet kunnen geloven dat ze zoveel moeite hebben gedaan om dat product te maken. Blijkbaar zijn nog wij consumenten nog het bedrijf goed genoeg om de ongelofelijke kwaliteit van het product in te zien, we zijn in het oog van het product minderwaardig. Maar omdat het verkocht moet worden, er is toch zoveel geld gaan zitten in de productie, schepen ze ons dus maar met halve waarheden op, die het product mooier voor moeten doen dan het is. Zodanig zelfs dat consumenten het zwaar teleurgesteld in de kast laten staan, want het voldoet gewoon niet aan de gewekte verwachtingen.

Andere aanpak

Het kan natuurlijk anders. Maar daarvoor moet je durven erkennen dat je minderwaardig bent of jezelf als minderwaardig ziet. Want mensen zijn niet minderwaardig. Dat is zoiets als beweren dat een zaad minderwaardig is aan de bloem die er uitkomt. Maar zonder zaad of bol geen plant en geen bloem. Maar ook zonder bloem geen nieuw zaad om weer nieuwe planten en bloemen te maken. Je kunt het één niet zonder het ander krijgen, dus het één kan niet minderwaardig aan het andere zijn.

Anders werken betekent echter ook de tijd nemen. Niet alleen de tijd om het product te maken maar ook om je bewust te worden van de inspanning en de overwinningen die je hebt geboekt tijdens het productieproces. Het betekent echter ook de tijd nemen om je bewust te worden van het feit dat de consument je gelijke is. Je maakt het product tenslotte niet voor jezelf, maar voor iedereen waarvan je denkt dat ze het kunnen gebruiken. Wat is er dan op tegen om de consument als je gelijke te behandelen en hem net zo goed te informeren als jezelf geïnformeerd zou willen worden. Als je dat niet doet dan zie hem en jezelf toch alleen maar als onwaardig, terwijl je dat niet bent. Want als we echt onwaardig zouden zijn, dan zou niemand hebben mogen meewerken aan het maken van het product en zou niemand het mogen kopen.

We zullen dus gewoon weer meer tijd moeten gaan besteden aan het leren kennen van onze producten en wat ze voor ons betekenen. Net zoals dat kleine kind dat voor het eerst een geglazuurde asbak van klei bakt.