Leren omgaan met de werkelijkheid
Werkelijkheid
We hebben allerlei manieren bedacht om ons niet te hoeven inspannen. Van de auto die ons eenvoudig van A naar B brengt. Tot en met allerlei taboes waar we ons niet druk over moeten maken. Zo is het politiek incorrect om te zeggen dat Islamieten ons willen overheersen. Of het is politiek incorrect om te beweren dat er verschillen zijn tussen rassen en sekses.
Taboes
Mensen maken iedere generatie weer hun eigen taboes en politiek correcte uitspraken. Het gevolg is dat ze zich voor die onderwerpen niet hoeven in te spannen om er mee om te leren gaan. Als seks een taboe is, dan is het aan ieder individueel persoon om te beslissen of hij wil leren hoe hij ermee omgaat. Als het politiek incorrect is om de positie van de koningin ter
discussie te stellen, dan hoef je in het openbaar geen discussie te houden over de politieke macht van de koningin. Als verschillen tussen rassen een taboe zijn, dan hoef je niet te onderzoeken wat de oorzaak is voor die verschillen en kun je ze gewoon laten bestaan. Zo zijn er heel veel onderwerpen die we eigenlijk niet onderzoeken om tot een conclusie te komen die inhoudelijk bruikbaar is.
Want waarom heeft de koningin een beschermde positie in het politieke proces? Is dat omdat politici het handig vinden dat er iemand is die boven de partijen staat. Of zijn politici in veel gevallen stiekem toch gewoon verstokte royalisten.
Wat is de oorzaak voor het verschil tussen rassen? Is dat het ras of is het de omgeving. Zolang je dat niet onderzocht hebt, kun je en hoef je ook geen uitspraak te doen over het verschil. Maar dan is ook iedere uitspraak die je wel mocht doen over de verschillen tussen rassen volledig loos en dus een blijk van discriminatie. Maar helaas is praten over discriminatie politiek incorrect, want daarmee zet je de kiezers die discrimineren buitenspel. Maar je hoeft nu ook niet meer te onderzoeken waarom die kiezers discrimineren.
Leren omgaan
Het nadeel van al die taboes en politiek incorrecte onderwerpen is echter dat je ze niet onderzoekt en er niet mee leert omgaan. Het is alsof je het onderwerp behandeld als een voorwerp dat je voor je verjaardag hebt gekregen en lelijk vindt en het daarom maar in de kast op zolder bewaart. Het is uit het zicht en je hoeft je er niet aan te storen en je hoeft de gever niet voor het hoofd te stoten met een afwijzing van zijn smaak. Overigens ook weer een taboe onderwerp de ander niet afwijzen op zijn smaak. Want waarom mag een ander jou wel belasten met zijn smaak, maar mag jij je eigen smaak niet de voorrang geven. Zo leert de ander toch nooit precies wat jij wilt en wat jij leuk vindt.
Onderzoeken
Het belangrijkste aan het onderzoeken van taboes en politieke correctheid is echter niet het bevestigen of ontkennen van de achterliggende ideeën. Het gaat er bij onderzoek niet om vast te stellen wie gelijkheeft, maar wat de werkelijkheid is. Want alleen als je de werkelijkheid kent kun je beslissen wat een zinvolle aanpak is om die werkelijkheid aan te pakken. Het gaat er bij onderzoek dus om vast te stellen wat de werkelijkheid is. Helaas hebben wij daar onderzoek voor nodig, omdat wij het grootste deel van de tijd bezig zijn de werkelijkheid te ontkennen en weg te stoppen in de kast op zolder omdat het niet onze smaak is.
Wegstoppen
Omdat wij de werkelijkheid voortdurend wegstoppen achter taboes en politieke correctheid leren we echter ook nooit omgaan met de werkelijkheid. We leren niet hoe we om moeten gaan met de problemen die de werkelijkheid ons presenteert. Of we leren pas hoe we met problemen in de werkelijkheid om moeten gaan zodra het te laat is en er veel mensen het slachtoffer zijn geworden van de werkelijkheid.
Kwetsbaar
Wat nog veel erger is, we maken onszelf kwetsbaar voor manipulatie en misbruik. Want iemand die bereid is met overtuiging zijn ideeën over de werkelijkheid naar voren te brengen, maakt een grote kans dat we achter hem aanlopen. Niet omdat zijn ideeën de werkelijkheid beschrijven, maar omdat het bij ons in de smaak valt. Het gevolg is echter dat de werkelijkheid aan ons voorbij gaat en we in de droomwereld leven die vaak op geen enkele manier de schoonheid van de werkelijkheid kan benaderen. Gelukkig vinden we dat niet erg, want dan hoeven we ons ook niet in te spannen om de werkelijkheid te begrijpen.
Conclusie
De beste manier van omgaan met de werkelijkheid is haar onderzoeken. Maar daarvoor moet je bereid zijn om je taboes los te laten en zelf te kijken naar de werkelijkheid. Je moet dus niet luisteren naar wat anderen zeggen, maar je eigen oordeel vormen. Maar het vormen van je eigen oordeel kost tijd. Want eerst moet je leren kijken zonder te oordelen. Vervolgens moet je leren zien wat je ziet. Waarna je moet leren wat het betekent wat je ziet. Maar dan wel los van alle waardeoordelen die taboes en de rest van de wereld meegeven aan wat er te zien is in deze wereld.
Extra
Afbeeldingen
Index van koppen