Mousavi, de Gandhi van Iran

Algemeen

Verkiezingen in Iran op 12 juni 2009, meestal geen groot nieuws, omdat altijd een trouw aanhanger van de Islamitische revolutie de verkiezingen wint, en in dat geval de huidige president Ahmadinejad. Opeens was er echter zijn tegenstander, Mousavi, die een volksopstand te weeg bracht die heden ten dage nog doorloopt.

Mir Hossein Mousavi

Op 29 september 1941 (volgens de Iraanse jaartelling in het jaar 1320) werd Mir Hossein Mousavi Khameneh geboren in Oost Azarbaijan in Iran. Zijn vader, Mir Esmail, was een thee handelaar.

Mousavi studeerde af aan”High School” in 1958 en ging daarna in Teheran studeren aan de Shahid Beheshti Universiteit. Hier behaalde hij een graad in de architectuur. Tijdens zijn studie richtte hij (met mede studenten) de Islamic Association of National University op. In een later stadium richtte hij met een andere student Samarkand op, een organisatie waar vrienden bijeen kwamen die tegen de toenmalige regering waren.

In het jaar 1973 (Iraanse jaar 1352) werd hij, en alle andere leden van zijn organisatie, gearresteerd vanwege zijn lidmaatschap van vrijheidsorganisatie’s. Wegens gebrek aan bewijs werd hij later weer in vrijheid gesteld. Mousavi heeft ook het hoofdredacteurschap bekleed van het landelijke dagblad “Jomhouri-e Eslami”.

Zijn vrouw, Zahra Kazemi, is zowel hoogleraar als kunstenaar. Samen met haar heeft Mousavi 2 dochters. De oudste is kernfysica en de jongste is vel tegen het dragen van een sluier.

Politiek carrière

Hij was voorstander van de harde lijn, een favoriet van de ayatollah Khomeini. Hij wordt beschreven als een standvastig politicus die riskante beslissingen durfde te nemen. Mousavi was de laatste premier van het land van 1981 tot 1989, toen werd de functie namelijk afgeschaft. Hij had zo goed als geen ervaring op het gebied van het leiden van een land, toch wist hij Iran met zijn 35.000.000 inwoners te leiden.

Na zijn aftreden heeft Mousavi zich 20 jaar lang niet in het publieke leven laten zien. Hij was lid van de Raad van Experts, waarbij hij bemiddelde in conflicten tussen parlement en Raad van Hoeders. Veelal was hij bezig met architectuur en schilderen, waarbij een grote variatie van stijlen in zijn werk zijn terug te vinden. Dit blijkt ook uit het feit dat hij tegenwoordig de voorzitter is van de Iranian Academy of Arts.

Presidentsverkiezingen 2009

Vlak voordat de verkiezingen daadwerkelijk zullen plaatsvinden, stelt Mir Hossein Mousavi zich kandidaat voor de verkiezingen van President van Islamitische Republiek Iran. Mousavi komt het uit het reformistische kamp, zijn grote

tegenstander is de dan zittende president Mahmoud Ahmadinejad.

Al weken is er een onzichtbare volksbeweging in Iran. Na de verkiezingen van 12 juni 2009 slaat deze om in een dagenlange demonstratie tegen de oneerlijk verlopen verkiezingen, aldus de oppositie. Er zou immers met de uitslag zijn gemanipuleerd. Mousavi zou de verkiezingen hebben verloren en de zittende president zou met een grote meerderheid hebben gewonnen.

Vele aanhangers van Mousavi gaan de straat op, een grote groene golf van demonstranten kleurt de straten van het land. Groen is de kleur van hun held, die zij al de bijnaam “Ghandi van Iran” hebben gegeven. Vooral jongeren, die ongeveer 70% van de bevolking uitmaken, gaan de straat op. Hun held toezingend als de heiligste Islamitische martelaar. Het lijkt wel of Iran terug is in de tijd aan het einde van de jaren ’70 van de vorige eeuw. Toen werd er massaal tegen de heersende sjah geprotesteerd.

Het verloop van de demonstratie’s

Op 21 juni, nog geen tien dagen na de verkiezingen, hebben vele tienduizenden gebruikers van Twitter hun profiel groen gekleurd, waarmee de solidariteit met de Iraanse bevolking wordt uitgedrukt. Twitter zelf heeft aangegeven de geplande onderhoudswerkzaamheden te zullen uitstellen tot het nacht is in Iran. Deze manier van communiceren is de enige die door de overheid nog niet is platgelegd. Bijna 100.000 gebruikers hebben hun foto een groen tintje gegeven.

Op 22 juni wordt de bevolking opgeroepen door de aanhangers van Mousavi om een zwarte kaars mee te nemen in de demonstraties. Dit om de doden (minstens 10 demonstranten) door de leden van de veiligheidstroepen (gesteund door de Basij militie) te herdenken.