Subjectief is niet informatief

Informatie

Voor ons gevoel bestaat subjectief niet. Want onze eigen gevoelens en oordelen zijn zo echt voor ons, dat we ze niet als subjectief kunnen ervaren. Voor anderen met dezelfde gevoelens bij een bepaalde situatie zijn onze opmerkingen in zulke gevallen ook niet subjectief, want ze worden bevestigd door hun eigen gevoel. Voor mensen met ervaring is subjectieve informatie dus heel informatief .

⏚ Index

Objectief

Als het gaat om informatie, dan willen we het liefst dat deze objectief is. Dat betekent zoiets als dat het niet uitmaakt wie de informatie verstrekt, de informatie blijft hetzelfde. Of het je broertje van drie is of je oma van tachtig, de informatie die ze geven staat los van hun. Dat is wat we bedoelen met objectief. Objectieve informatie is dan bijvoorbeeld zoiets als:

Het Nederlandse alfabet kent 26 tekens.

Pardon, maar 26, wat zijn dan al die diacritische symbolen, waarmee we klinkers als a, e, i, o en u een andere klank geven. Goed je kunt dus ook nog over objectieve informatie een discussie voeren. Maar als je open staat voor elkaars inbreng in de discussie dan moet je uiteindelijk wel uit kunnen komen op een compromis waar je allebei tevreden over bent.

Objectief is volgens de meeste mensen ook iemands gewicht, de afstand tussen Amsterdam en Parijs en de temperatuur die je meet met een thermometer.

⏚ Index

Definitie

Wat je eigenlijk kunt vaststellen is dat objectief betekent dat het losstaat van de mens, nadat de mens heeft vastgesteld welke manier van meten hij gebruikt. Want dat is wel een punt. De

afstand tussen Amsterdam en Parijs ligt misschien wel vast, maar alleen als je afspreekt hoe je die afstand meet. Meet je in meters dan kom je uit op 431 kilometer. Maar wat is het dan in mijlen: 267,8. Maar ik zou het ook kunnen meten in het aantal atomen van het silicium atoom. Moet ik alleen nog een manier bedenken om het juiste aantal sillicium atomen achter elkaar gelegd te krijgen. Dat zal niet zo eenvoudig zijn, zelfs niet met het kleinste pincet.

Objectief betekent dus vooral dat je niet kunt discussiëren of debateren over de informatie. Nu ontstaat hier wel een probleem. Als ik aan het afvallen ben, dan heeft de informatie over mijn gewicht een subjectieve of eigenlijk een persoonlijke kant. Als ik bijvoorbeeld wekelijks een kilo wil afvallen en ik niet verder kom dan 800 gram, dan kan ik me teleurgesteld voelen. Het punt is echter dat over dat gevoel van teleurstelling ook niet gediscussieerd kan worden. Maar toch is het niet objectief. Ik kan mijn gevoel namelijk niet één op één met anderen delen. Dat is dus de tweede eis aan objectiviteit, het moet voor iedereen hetzelfde zijn. Vijfhonderd kilometer is 500 kilometer of ik dat nu meet of iemand anders. Wat ik voel bij die vijfhonderd kilometer is een andere zaak, want dat verschilt per mens.

⏚ Index

Subjectief

Het bijzondere van subjectief is eigenlijk dat het veel informatiever is dan objectief. Het is misschien wel leuk om te weten dat de afstand tussen Amsterdam en Parijs hemelsbreed 431 kilometer is. Maar het is veel interessanter om te weten of dat leuke kilometers zijn of saai. Laten we maar eerlijk zijn het stuk door Noord-Frankrijk is nog saaier dan het stuk door Nederland. Maar ja, dat is dus subjectief, dat is mijn mening. De meeste mensen zullen echter liever van tien mensen subjectieve informatie horen over de afstand tussen Amsterdam en Parijs, dan tien keer dezelfde objectieve informatie over die afstand. Wat zijn de leuke locaties onderweg om te

rusten? Waar zie je leuke landschappen? Waar moet je zeker even stoppen onderweg? Is het beter om in één keer door te rijden naar Parijs of is onderweg overnachten een beter idee. Dat is allemaal subjectieve informatie, maar wel informatie die we veel belangrijker vinden afhankelijk van wat onze plannen zijn. Dat het 431 kilometer naar Parijs is vanuit Amsterdam dat weten we nu wel. Maar wat kun je onderweg allemaal doen en meemaken, dat is wat we willen weten.

⏚ Index

Niet informatief

Dus als iemand zegt dat subjectieve informatie niet informatief is, dan heeft die zich voor de gek laten houden door de mensen die menen te weten wat informatief is. Zo iemand heeft niet nagedacht over wat nu eigenlijk informatie is en praat eigenlijk ook nog eens mensen na die denken te weten wat informatie is.

De volgende keer dat iemand dus zegt:

Ja zeg, dat is subjectief.

Hoe je dus alleen maar te vragen:

Wat weet je liever? Wat de afstand is tussen hier en Parijs en hoe lang je er over doet? Of wil je weten wat er leuk is aan de reis van hier naar Parijs?

Wedden dat zo’n persoon antwoord:

Wat voor leuks weet jij op weg naar Parijs?

Waarna je gewoon antwoord:

Ik dacht dat je alleen objectieve informatie wilde hebben? Leuk is niet objectief.

Uiteindelijk is het dus niet de objectiviteit die iets informatief maakt, maar de mate waarin de informatie voor mij bruikbaar is. Of die informatie nu objectief is of subjectief, maakt dan niet uit.