Thor bij Utgaard-Loki, mythologisch verhaal uit de edda

Inleiding over de edda

De vikingen geloofden in het bestaan van goden, reuzen en een hemels rijk en verklaarden hiermee verschillende verschijnselen op aarde. In deze verhalen komen belangrijke eigenschappen van de vikingen zoals dapperheid, vechtlust maar ook verraad aan bod. Snorri Sturlison verzamelde de verhalen en schreef ze op in de edda. Er is een poëtische edda en een proza edda. De proza edda verhaalt over het ontstaan van de wereld en de wereld van de goden, vaak met de belangrijkste god Thor in de hoofdrol. De mooiste verhalen heb ik kort samengevat. Hieronder het verhaal ‘Thor bij Utgaard-Loki’.

Thor bij Utgaard-Loki

Utgaard, ook wel de buitenhof, was een heel onbekend rijk waarvan slechts de ouden wisten dat de machtige Utgaard-Loki daar heerste. Thor, dapper en nieuwsgierig, wou deze locatie gaan verkennen en besloot om samen met Loki naar Utgaard te rijden op zijn bokken. Halverwege de reis kwamen ze ‘s avonds aan bij een boerenfamilie die hun een slaapplaats aanbood. Thor zorgde voor het eten door zijn eigen bokken te slachten, hij waarschuwde wel dat iedereen voorzichtig met de botten om moesten gaan. Helaas deed Thjalfi, de zoon des huizes, dit niet en hij spleet het schenkelbeen.

De volgende dag stond Thor vroeg op en legde de botten weer op de juiste plaats. Door met zijn machtige hamer Mjöllnir te zwaaien sprongen de bokken op, helemaal fris alleen van een ervan was de linkerachterpoot niet gaaf. Thor werd kwaad en uit angst vloog de boer op zijn knieën. Thor zag zijn angst en nam als goedmaker Thjalfi in zijn dienst en was daarmee tevreden. De bokken werden achtergelaten en het gezelschap ging verder naar het oosten en over de diepe oceaan. Hier bevonden ze zich al snel in een onbegaanbaar woud waar de kleine Thjalfi gelukkig snel ter been was. Toen het donker was kwamen ze langs een huis, of tenminste iets wat er op leek. Hierin gingen ze slapen en Thor ging voor de ingang zitten. Plotseling begon de aarde te beven, zo heftig dat hun huisje heen en weer zwaaide.

De volgende dag zag Thor een man liggen in het bos, een enorme reus. Zijn gesnurk veroorzaakte het lawaai. Thor maakte zich klaar voor de strijd maar was onzeker wie voor hem stond. De man sprong wakker en zei dat hij ‘Skrymir’ heette. Hij was zijn handschoen kwijt. De handschoen bleek het huis waarin ze hadden geslapen. De reus beloofde dat hij Thor en zijn kompanen zou begeleiden en hun last zou dragen. Die avond ging Skrymir direct slapen, maar bood aan dat de rest nog wat kon eten uit zijn knapzak. Thor kon de knoop echter niet los krijgen en werd zeer driftig en sloeg met de Mjöllnir op het hoofd van de reus. Skrymir sprong op en dacht dat er een blaadje op hem was gevallen. Thor was verbaasd, nog nooit had een reus zo’n klap kunnen weerstaan. Later op die avond hoorde hij weer gesnurk en zag zijn kans. Thor sloeg de reus met ene enorme kracht op zijn hoofd en alweer sprong de reus op en vroeg zich af of er een eikel op hem was gevallen. Nu kreeg Thor er genoeg van en wachtte voor een derde poging. Ditmaal sloeg hij met al zijn kracht zodat zelfs de gehele steel van de Mjöllnir in zijn schedel verdween. Skrymir sprong op en vroeg zich af of er vogeltjes in de boom nestelde.

De volgende ochtend gingen ze verder en Skrymir waarschuwde Thor over de reusachtige mannen van Utgaard-Loki. Skrymir wees ze daarna de weg en verdween. Thor liep verder tot aan de muur van de burcht, deze was gigantisch. Thor kon met al zijn kracht de deuren niet open krijgen. De deuren waren echter zo groot dat ze tussen de balken door konden kruipen. In de hal binnen gekomen zagen ze al de gigantische reuzen. De reuzen zagen Thor en zijn gezelschap niet eens binnen komen. Na enkele tijd zagen ze hem en begroetten hem en Utgaard Loki zei: ‘Niemand is hier welkom die zich niet in een wedstrijd kan bewijzen’. Loki stapte direct naar voren en zei dat hij het snelste kon eten van iedereen. Een reus genaamd Logi werd uitgezocht als tegenstander en twee trog vlees werd neergezet. Beiden aten zo snel als ze maar konden en waren allebei even snel in het midden, alleen Logi had ook al het bot gegeten en werd dus als winnaar gekroond. Hierna werd Thajlfi aangewezen en mocht zichzelf bewijzen met zijn snelheid. Hij mocht tegen een kleine jongen met de naam Hugi. In de eerste wedstrijd werd duidelijk dat hij Thjalfi helemaal inmaakte. Dit gebeurde weer bij de tweede en derde wedstrijd, Hugi was vele malen sneller.

Toen kwam Thor aan de beurt, hij mocht zichzelf bewijzen door uit een hoorn te drinken. Echte mannen konden deze in een teug leeg drinken. Thor had zo’n dorst dat dit geen probleem mocht zijn. Hij dronk en dronk maar het niveau daalde niet. Het niveau in de hoorn daalde niets en de reuzen waren zwaar teleurgesteld. Hierna kreeg Thor de kans om een kinderspelletje te spelen: een kat optillen van de grond. Deze kwam aanlopen, grijs en tamelijk groot. Thor pakte deze bij haar buik en tilde de kat zo hoog mogelijk, totdat hij niet meer kon. Maar de kat stond nog steeds op drie poten. Alweer was er teleurstelling. Thor werd uiteraard kwaad en daagde de reuzen uit om met hem te worstelen, ook al was hij kleiner, hij deinsde voor niemand terug. Utgaard-Loki dacht er anders over, hij riep zijn pleegmoeder Elli erbij, een oud vrouwtje. In een oogwenk sprong Elli op Thor en pakte hem stevig bij zijn schouders. Thor voelde zijn krachten weg stromen en moest uiteindelijk op een knie neer zakken. Maar er was echter geen enkele reus in de hele kamer die had gelachen.

Die avond was er een groot feest en de volgende dag vertrokken ze stilletjes. Alleen Utgaard Loki zorgde nog voor een lekker ontbijt en vroeg Thor of hij een mooie tijd had gehad. Uiteraard was Thor zeer teleurgesteld na de verloren spelen van de voorgaande avond. Toen ze eenmaal vertrokken begon Utgaard Loki de waarheid te vertellen. Hij vertelde hoe hij de reus was in het bos en dat hij de zak met een toverknoop had dichtgebonden. Telkens wanneer Thor hem ook met z’n hamer probeerde te slaan schoof hij een berg er tussenin, waardoor er nu 3 dalen in zitten. De enige reden waarom de wedstrijden waren verloren was omdat ze waren beet genomen. Loki had tegen de laaiende gloed gestreden, die alles verteert. Hugi kwam voort uit Utgaard-Loki zijn eigen denken, en er is natuurlijk niks sneller dan gedachte. De hoorn waaruit Thor dronk ging tot de bodem van de wereldzee en daarom raakte hij niet leeg. Maar door de teug van Thor zijn wel de getijden ontstaan. De kat was niemand anders dan de wereldslang die om de hele wereld kronkelt, het scheelde dus weinig of het beest was van de aarde getild. Maar de reuzen schrokken het meeste toen Thor met de oude vrouw worstelde, zij was de ouderdom zelf. Die uiteindelijk iedereen, ook de allersterkste neer brengt... Thor was echter maar op een knie gegaan.

Ze kwamen bij een splitsing en Utgaard-Loki zei dat het hem het beste leek dat ze elkaar niet meer zouden zien want telkens zou hij Thor met zijn goochelkunst weten te weerstaan. Voordat hij uitgesproken was hief Thor zijn hamer Mjollnir maar voor hij kon uithalen was Utgaard Loki al verdwenen. Overal waar Thor om zich heen keek was er alleen nog maar land en kust.