Vakantie In Suriname deel II

Inleiding

Onze groottante en oom waren veehouders in Suriname; ze hadden geen eigen boerderij. Maar de koeien werden op een gehuurd perceel gehouden om te grazen en werden ’s avonds weer opgehaald. ’s Morgens vroeg voor vertrek werden de koeien gemolken. Het was een gezellige tijd!

Het leven zoals het was in Coronie

Iedereen kende elkaar in Coronie. Het is een nogal landelijk plaatsje waar de meeste mensen of mekaar kennen of anders enigzins familie van elkaar zijn. De ouders stuurden hun tieners meestal naar de stad, zodat ze een beter schoolopleiding konden volgen. De meeste mensen konden in hun levensonderhoud voorzien door te leven van wat ze zelf konden planten. Veel hadden ze niet nodig. Meestal hadden ze een eigen woning en het maken van kokosolie bracht ook wat op. De kokosnoten werden geraspt en in een grote pan, meestal een halve ton, gekookt. Er werd een vuurtje gestookt van de uitgedroogde bast van kokosnoten. Deze bast was afkomstig van noten die gebruikt waren om kokosolie te maken. gedaan. De rook van het vuur werd gebruikt om de muggen te verjagen. Want het stikte er van de muggen in Coronie. Dat wisten we wel, maar het was te overleven. We smeerden ons in met kokosolie en dat was voldoende. We dronken melk van de koeien die er gehouden werden. Dat gaf ook een apart gevoel dat voor Suriname ongekend was. Kortom Coronie was anders dan de andere districten in Suriname, voor zover ik het kan beoordelen, want ik was in het land nog niet verder gekomen dan Coronie.

Nickerie

Zelfs in Nickerie dat aan Coronie grenst was ik nog nooit geweest. Alleen tot de rivier waar de oversteek was naar Nickerie. Toen zijn wij daar gaan hengelen. Dat was mijn favoriet. Mijn oom was wegwerker en kwam weleens thuis met een leguaan. Die werd dan in een rietenmand gedaan en na een paar dagen geslacht en met heerlijke kruiden klaargemaakt. Ook de eieren van de leguaan. Wat was dat lekker! Voor mijn tante was dat een specialiteit. Ook varkensvlees kon ze op voortreffelijke wijze bereiden. Ik vind het nog steeds jammer dat ik het recept niet ken want mijn tante is reeds overleden.

Activiteiten

De dag van aankomst was een rustdag. De volgende dag kreeg je al gauw zin om te gaan hengelen. Ook gingen 's morgens om 5 uur reeds mango's rapen op een perceel dat niet ver weg lag. We zijn een keer naar een plek geweest die 'bakkadang' genoemd werd. Het betekent "heel ver weg'. We wisten toen niet waar die naam opduidde, maar dat hebben we wel ondervonden. Toen we gingen wandelen hebben we die plek bezocht. De zon scheen heel fel en we wisten niet hoe laat het was. Toen we weer wilden opstappen was het plotseling donker aan het worden, omdat de zon alweer onderging. Dat was in zeer korte tijd en we moesten zeker een uur terug lopen naar het centrum. Door een gebied waar er geen huizen stonden en ik heb vier keer op en neer moeten fietsen om iedereen terug te brengen naar het centrum. We kwamen ook niemand onderweg tegen en dat was wel een beetje eng, omdat het al donker was.

Ligging

Zoals ik reeds vertelde ligt Coronie aan de Atlantische oceaan. Coronie was onderverdeeld in blokken althans het noordelijk deel. Je had 1ste tot en met 12e blok. Elk blok bestond uit een aantal huizen. Momenteel zijn delen daarvan door de zee overspoeld. De blokken waren omringd door kreken,een kanaal aan de ene kant en liggend aan de zee. Het water in het kanaal kwam van de zee. Dit kanaal waar mijn oom en tante hengelden is jammer genoeg nu uitgedroogd. Het is heel erg triest om te zien dat daar slechts een bodempje water door stroomt. Over het kanaal liep er een brug met een sluis. Aan de ene kant van het kanaal had je zoet water uit de moerassen en aan de andere kant kwam het water uit de zee. Ik ben eens met mijn oom aan zee geweest, omdat ik wilde zien waar hij de krabben ving. Dat was ergens bij het 12de blok. Ik was toen een jaar of zes. Dit blok is reeds verdwenen doordat de zee steeds meer land terugwint.

Hengelen en chasnetten

In het kanaal ving mijn opa vele soorten vis en er werd ook met een net gevist. Hoe graag had ik toen ook een netje uit willen gooien, maar deze was voor mij als kind te zwaar, want ze was verzwaard met stukjes lood, zodat ze kon zinken, waardoor de vissen in het net bleven. Zo’n net werd een chasnet genoemd. Waarschijnlijk komt dit woord van het engelse woord to catch. De vissen werden ook door de mensen verwerkt door ze in te zouten, zodat ze langer bewaard konden worden. Wat is dat lang geleden dat men dat deed. Ik was het bijna vergeten.

De krokodil

Op een vroege ochtend kregen we een krokodil op bezoek die het op de kippen gemunt had. Oempa ging naar buiten met een grote stok en ik sloop de kamer uit en liep achter hem aan. Op de brug over de sloot kwam ons de krokodil tegemoet. Waarschijnlijk was Oempa wakker geworden van het nerveuze gedrag van de kippen. Oempa sloeg de krokodil met de stok, ik stond vlak achter hem en ik was toen helemaal niet bang. De krokodil was dood. De volgende dag werd hij door de politie opgehaald. Dit voorval is me altijd bijgebleven.

Taal

Link

[http://www.ad.nl/ad/nl/1007/Reiswereld/article/detail/455754/2010/01/10/Suriname-de-jungle-en-het-paradijs.dhtml]