Vergeven, waarom zou je dit doen

Nare berichten

We horen het zo vaak via de media of vanuit de omgeving. Nare berichten over situaties waarin mensen leed wordt aan gedaan. Neem als voorbeeld: mishandeling, pesten op werk en school, verkrachting, moord, marteling, zinloos geweld, oorlogsgeweld, enz.

De meest logische reactie

Mensen die pijn worden gedaan door anderen of die dat mee hebben gemaakt in het verleden. Ze denken vaak in eerste instantie niet aan vergeven. Logisch eigenlijk. De eerste reactie die vaak bij hun opkomt in zo een situatie is: verdriet, boosheid, haat, verbittering en wraak. Door deze emoties komen zij er vaak achter dat ze behoefte hebben aan begrip en steun. Tijdens het verwerken ervaren ze vaak veel verdriet en pijn.

Waargebeurd verhaal uit de Tweede Wereldoorlog

Een Joodse advocaat uit Polen wordt in de Tweede Wereldoorlog opgepakt door de Duitsers. Hij wordt naar een concentratiekamp gebracht vlakbij Wuppertal. Zijn gezin, zijn vrouw, drie dochters en twee zonen worden voor zijn ogen dood geschoten door de Duitsers. Hij wordt door de Duitsers niet vermoord, omdat hij meerdere talen spreekt en goed kan fungeren als tolk in het concentratiekamp.

De eerste reactie van deze man was om de Duitsers niet te gaan haten voor wat ze hem hadden aan gedaan. Vanuit zijn advocatenpraktijk had al vaak gezien, wat haat en wraak met mensen kon doen. De verdriet en pijn die je dan hebt, is echt ondraaglijk. In plaats daarvan besloot hij om niemand te haten. Ongeacht wat ze hem of anderen ook aan zouden doen. Ook de Duitsers die zijn gezin vermoordden niet.

Tijdens de jaren in het concentratiekamp kreeg deze man maar weinig te eten en te drinken. Ook moest hij veel uren per dag zware arbeid verrichten. En dat wel zeven dagen lang. Veel mensen raakten uitgeput en overleden hierdoor. De Poolse advocaat bleef sterk. Aan hem zag je nauwelijks dat hij ondervoed was en geen kracht meer had. In het concentratiekamp was hij dus de bemiddelaar tussen de Duitsers en de gevangenen. Maar ook als er tussen de gevangenen onderling conflicten ontstonden, wist hij deze zonder geweld op te lossen.

In 1945 werd het concentratiekamp nabij Wuppertal door de Amerikanen bevrijd. Ze waren erg verrast toen ze de man zagen. Deze man zag er nog heel goed uit, terwijl hij toch zes jaar in het concentratiekamp had gezeten. Hij stond rechtop en keek helder uit zijn ogen. Hoe kon dit toch? Zijn antwoord hierop was: "Ik heb de Duitsers kunnen vergeven voor wat ze mij en de anderen hebben aangedaan".

Hoe kan het dat de een wel kan vergeven en de ander niet?

Om dit goed uit te kunnen leggen, moet er eerst onderscheid worden gemaakt tussen het ego en het hoger zelf. Het ego is je persoonlijkheid die gevormd wordt vanaf je geboorte tot nu toe. Negatieve gebeurtenissen worden opgeslagen in je ego. Het ego kan hierop reageren door: angst, boosheid, haat, verdriet, wraak, wantrouwen en ga zo maar door. Dit is natuurlijk afhankelijk van de gebeurtenis. Deze reacties geven je een vreselijk gevoel.

Hoe kunnen bepaalde mensen in godsnaam toch vergeven? En zo snel? Zij kennen de reacties van het ego heel goed. Ze weten wat voor vreslijk gevoel dit kan geven. Om van dit gevoel verlost te worden, laten zij de boze reacties van het ego direct of op den duur los. Zo kunnen ze verder gaan met hun leven. Ze beseffen heel goed dat elke ziel eens geconfronteerd zal worden met al zijn goede en slechte daden.

Mensen die kunnen vergeven staan sterk in verbinding met hun hogere zelf. Hun hogere zelf overtreft als het ware hun ego. Het hogere zelf oftwel het goddellijke in jezelf (de ziel) is vol liefde en vertrouwen en oordeelt niet. Het kan alles vergeven wat er ook gebeurt. Dat is de helende kracht van vergeving.