Waren onze voorouders antisociaal

Verspreiden

Matriarch

De mens als soort heeft in de afgelopen 200.000 jaar de hele wereld veroverd. Kwamen we als soort eerst alleen voor in Afrika, nu zijn we net zover verspreid als de bacteriën en insecten. Als je onze verspreiding als norm voor succes zou nemen, dan zijn we net zo succesvol als de vlo, de mier en de bacterie. Helaas is dat succes niet gepaard gegaan met een toegenomen volwassenheid. Wat dat betreft waren onze scharrelende voorouders volwassener. Ze hadden namelijk geen last van verlatingsangst.

⚧ Index

Succes

De eerste homo sapiens sapiens (de denkende mens) is evolutionair ontstaan zo rond tweehonderdduizend jaar geleden. Die hominidae ondersoort bezat de intelligentie om zich
Oude man
ondanks zijn zwakke gestel, in vergelijking bijvoorbeeld met roofdieren, tot een succesvolle soort op te vechten. Zeker in het begin van onze evolutie zal het meer overleven dan leven zijn geweest. We hebben als soort zelfs een bijna uitsterven overleefd zo’n zeventigduizend jaar geleden.

Maar die twaalfduizend overlevers in Afrika hadden vervolgens wel het vermogen om 6 miljard nakomelingen te krijgen. Dat succes was echter alleen mogelijk omdat we het als soort heel normaal vonden dat onze kinderen zodra ze voor zichzelf konden zorgen ervoor kozen om ook echt voor zichzelf te gaan zorgen. Onze voorouders vonden het dus helemaal niet vreemd als hun kind met zijn vrouw en kinderen wegtrok opzoek naar een plek waar zij genoeg voedsel konden vinden voor hun kinderen.

⚧ Index

Volwassen

Vrouw
Je kinderen los kunnen laten en hun eigen leven laten leiden is in zekere zin een teken van volwassenheid en vertrouwen in de vermogens van je kinderen. Want alleen kinderen hebben last van verlatingsangst en willen hun ouders altijd bij zich hebben. Maar ook alleen als ze niet de kans hebben gehad om zich op een veilige manier te binden met hun ouders.

Ouders met verlatingsangst hebben dus, mag je gerust stellen, een kinderlijke relatie met hun kinderen. In die zin waren onze voorouders veel volwassener. Er werd niet verwacht van een kind dat opzoek ging naar voedsel voor zijn familie, dat hij op belangrijke dagen op bezoek zou komen. Maar ja, misschien is dat ook wel makkelijker als niet al je kinderen er op uit trekken om de wereld te verkennen.

⚧ Index

De wijde wereld in

Maar zonder die behoefte van veel van onze voorouders om goed voor hun kinderen te zorgen,
Man
zou onze soort waarschijnlijk nog steeds in Afrika wonen en een beetje rondscharrelen in de bosjes. Het is dus die innnerlijke drang om goed voor onze kinderen te zorgen, iets wat de meeste ouders wel begrijpen, die ervoor heeft gezorgd dat we als soort ons zo ver verspreid hebben over deze planeet. Die drang vormt dus ook de basis voor al de verschillende uiterlijke vormen die we als soort hebben aangenomen, toen we ons aanpasten aan onze omgeving. Maar die drang, samen met onze intelligentie, heeft er ook voorgezorgd dat we al die miljarden verschillende oplossingen hebben bedacht om te overleven in de afgelopen zeventigduizend jaar.
⚧ Index

Antisociaal

Betekent dat wegtrekken echter dat onze voorouders antisociaal waren. Ze lieten zich tenslotte niet leiden door wat de groep belangrijk vond, maar wat zij belangrijk vonden. Ook al was dat
een norm die door de hele groep gedragen werd.

Vanuit onze huidige houding tegenover kinderen, zouden we kinderen die wegtrekken en niets meer van zich laten horen antisociaal vinden. Nu kun je in de huidige tijd met alle moderne communicatiemiddelen dat etiket wel op non-communicatief gedrag plakken. Maar eigenlijk is niet communiceren met je ouders niets anders dan wat onze voorouders al deden als ze wegtrokken om voor hun kinderen te gaan zorgen. Alleen hadden onze voorouders de mogelijkheden niet en moesten ze volledig op zichzelf vertrouwen. Ze konden namelijk niet even bellen met moeders om te vragen wat je doet als je kind zich niet lekker voelt. Daar stond dan weer wel tegenover, dat als kinderen dan eenmaal besloten om weg te trekken ze waarschijnlijk al zoveel ervaring hadden met kinderen opvoeden, dat ze niet bang waren voor zieke kinderen. Een gevolg natuurlijk van het feit dat onze voorouders opgroeiden met kinderen om hun heen en uit de eerste hand zagen hoe je met kinderen omging.

Je kon ook niet even langsgaan bij je ouders om een pan te lenen of om je was te doen. In onze ogen waren die kinderen dus het summum van antisociaal.

⚧ Index

Situatie

Antisociaal is blijkbaar een situatie afhankelijk etiket. Want waar onze voorouders het
Jonge man
waarschijnlijk antisociaal gevonden zouden hebben als een kind bleef teren op de voedingsbronnen van zijn ouders. Waarbij ze het nog antisocialer gevonden zullen hebben als je als kind bleef rondhangen tijdens een hongersnood. Daar vinden we het tegenwoordig antisociaal als je de wereld overtrekt en eigenlijk nooit meer bij je ouders op bezoek gaat en niets meer van je laat horen. Iets wat vroeger de normaalste zaak van de wereld was.

Je kunt je echter afvragen of wij niet de antisocialen zijn, door te verwachten dat kinderen zich voortdurend bezig houden met hun ouders en wat hun ouders van hun zullen denken.

⚧ Index

Extra

Afbeeldingen

Homo Sapiens:

Matriarch door Shreyans Bhansali
Oude man door Phil Dragash
Vrouw door flowcomm
Man door Cyndy Sims Parr
Jonge vrouw door Phil Dragash
Jongeman door Shih-Shiuan Kao

Index van koppen

⚤ Verspreiden
⚥ Succes
⚨ Volwassen
⚢ De wijde wereld in
⚣ Antisociaal
⚭ Situatie
⚮ Extra
⚯ Afbeeldingen
⚰ Index van koppen