Wie is de langstlevende Nobelprijswinnaar en senator voor het leven

Inleiding

Algemeen

Politici in Nederland werken meestal niet eens tot hun 65e jaar, en genieten al voor die tijd van een jaarlijks 8 weken lang zomerreces. Er zijn echter ook politici die doorgaan tot ze echt niet meer kunnen of willen, en dat zonder dat het moet, niet in Nederland maar wel in Italië. Daar is dat zelfs heel gebruikelijk, met als uitschieter: Rita, 100 jaar, Nobelprijswinnaar, en nog volop aan het werk.

Stappen

Rita Levi-Montalcini

Op 22 april 1909 werd in Turijn een tweeling geboren, 2 meisjes. De elektricien en wiskundige Adamo Levi en zijn vrouw de getalenteerde schilder Adele Montalcini noemden de meisjes Paola (een getalenteerd schilder, zij stierf in 2000) en Rita. Er waren toen al een zoon (Gino een beroemde Italiaans architect) en een dochter (Anna) in het Sefardisch-Joodse gezin geboren. Sefardische Joden hebben voorouders die tot 1492 in Spanje en 1496 in Portugal woonden, toen zijn zij uit hun geboortelanden verdreven.

Nadat Rita een familievriend aan kanker had zien sterven, besloot zij medicijnen te gaan studeren, maar moest hiervoor eerst haar vader overtuigen. Zijn instelling namelijk was dat een vrouw een carrière tegemoet ging als echtgenoot en moeder. Zij ging in 1930 naar Turijn en studeerde in 1936 cum laude af in medicijnen en chirurgie. Hierna volgt een specialisatie van drie jaar in neurologie en psychiatrie. Al tijdens haar specialisatie werd zij de assistent van Guiseppe Levi, met wie zij samen gestudeerd had. Levi is zeer beroemd om zijn kennis van het weefsel.

“Manifesto per la Difesa della Razza", zo luidde de antisemitische wetten die in 1936 door Benito Mussolini werden ingevoerd. Dit betekende dat de Joden (dus ook Rita Levi) niet langer in staat gesteld werden academische functies te bekleden. Rita liet zich er niet onder krijgen en zette in haar eigen slaapkamer in Turijn (en ook later in Florence) een minilaboratorium op. Pas in 1945 zal het gezin weer terug gaan naar Turijn.

Carrière

In dit kleine minilaboratorium zette zij haar onderzoeken voort, onder andere het effect van amputatie van pootjes in kippenembryo’s op de ontwikkeling van zenuwweefsel. Door deze onderzoeken ontdekte men de zogenoemde “Nerve growth factor”. Dit is een eiwit dat de embryonale ontwikkeling van zenuwvezels tot groei aanzet. Na deze ontdekking, volgden de ontdekking van nog vele andere groeifactoren.

In 1946 gaat zij op uitnodiging naar St Louis, naar de Washington University om onder Professor Viktor Hamburger te gaan werken. De uitnodiging was oorspronkelijk voor een semester, maar Rita verbleef er 30 jaar. Hier in Amerika verrichte zij haar meest belangrijke werk, namelijk in 1952 het isoleren van de Nerve growth factor. Dit door het observeren van bepaalde kankerweefsels die een extreem snelle groei van de zenuwcellen veroorzaakten.

In 1956 kreeg zij een de functie aangeboden van mede Professor.
Van 1958 tot 1977 was zij Professor
Van 1961 tot 1969 leidde zij het Research Center of Neurobiology van de NCR (National Council of Research) in Rome.
Van 1969 tot 1978 leidde zij het Institute of Cellular Biology eveneens van de NCR.
Na haar pensionering in 1977 werd Rita gast professor aan het Institute of Cellular Biology.

In 1986 ontvangt de dan 77 jarige Rita, samen met haar Amerikaanse collega Stanley Cohen, de Nobelprijs voor de geneeskunde.

Rita Levi als senator voor het leven

Er zijn in Italië zeven senatoren die voor het leven gekozen zijn in de Italiaanse senaat. Dit gebeurt op grond van hun verdiensten. Op 1 augustus 2001 benoemde de toenmalige Italiaanse president Carlo Azeglio Ciampi Rita Levi tot één van deze zeven leden.

Nog steeds, al is Rita 100 jaar oud, neemt zij actief deel aan de senaat. Alleen wanneer zij niet in beslag wordt genomen door haar drukke academische activiteiten over de gehele wereld. Zo zei zij tijdens haar 100e verjaardag “At 100, I have a mind that is superior – thanks to experience – than when I was 20” (Op mijn 100e heb ik een beter verstand – dankzij onderzoek – dan toen ik 20 was)

Een van haar laatste politieke wapenfeiten: Op 28 en 29 april 2006 woonde de 97 jaar oude dame de openingsvergadering van de pas gekozen Senaat bij. Tijdens deze vergadering zou de nieuwe president van de Senaat gekozen worden. Zij sprak haar voorkeur uit voor de centrum linkse Franco Marini.

Publicaties

1942; haar eerste werk komt uit “Origine ed Evoluzione del nucleo accessorio del Nervo abdeucente nell’embrione die pollo.
Daarna komen haar publicaties pas in de jaren ’80 en ’90 van de vorige eeuw. Zo schreef zij in 1988 “In Prais of Imperfection ( haar autobiografie)
In 1999 komt het boek “Ouderdom bestaat niet” op de markt.

Onderscheidingen

1968; Rita wordt als 10e vrouw opgenomen in de Amerikaanse National Academy of Sciences.
Zij is de eerste vrouw die een volledig lidmaatschap verwerft van de Pontifical Academy of Sciences in Rome.
1983; De Universiteit van Columbia reikt Rita ( en haar collega’s Viktor Hamburger en Stanley Cohen) de Louis Gross Horwitz Prize uit.
1986; Samen met Stanley Cohen ontvangt zij de Nobelprijs voor de geneeskunde.
1986: Samen met Stanley Cohen wint zij de Albert Lasker Award.
1987; De hoogste wetenschappelijk onderscheiding binnen de Verenigde Staten, de National Medal of Science, wordt aan Rita Levi uitgereikt.
2008; De Complutense University of Madrid reikt haar de PhD Honoris Causa uit.