Roodvonk is een besmettelijke ziekte

Roodvonk

Roodvonk is een besmettelijke ziekte die het meest bij kinderen tussen twee en acht jaar optreed. Zij klagen in eerste instantie over koorts, een rood gezicht, een zere keel en later optredende pukkels. Vaak is een ouder al gewaarschuwd, omdat roodvonk door haar besmettelijkheid letterlijk rondwaard op scholen en kinderdagverblijven. Wie eenmaal roodvonk heeft gehad is daarna voor altijd immuun, omdat het lichaam antistoffen heeft opgebouwd.

Een kind met roodvonk krijgt een rood gezicht, waarbij het gebied rondom de mond wel de normale kleur houdt. Vervolgens treedt er koorts op, wordt er geklaagd over keelpijn en kan het zijn dat de keelamandelen zijn ontstoken. Het slikken gaat niet meer vanzelf en het kind voelt zich allerbelabberdst. Daarna wordt de tong roze, komen er donkerrode plekjes op het verhemelte en verschijnen er overal pukkeltjes. Later verdwijnen deze pukkeltje weer en gaat de huid vervellen. Eerst schilfers, later worden dat grotere stukken. Maar dan is vaak de koorts alweer verdwenen en kan de patiënt weer deelnemen aan het gewone leven.

Roodvonk staat niet op het inentingsprogramma van de rijksoverheid. Dit in tegenstelling tot de bof, mazelen, rode hond en andere besmettelijke kinderziekten. Inenting tegen roodvonk is namelijk niet mogelijk, omdat vele mensen de bacterie bij zich dragen zonder daar daadwerkelijk ook ziek van te zijn. Besmetting is dan moeilijk te voorkomen. Roodvonk is goed te behandelen met antibiotica en verloopt meestal in een milde vorm. De ziekte kent wel complicaties, maar die komen stuk voor stuk zelden voor.

De symptomen van roodvonk

De symptomen van roodvonk verschijnen in twee tot zeven dagen nadat de bacterie die deze ziekte veroorzaakt het lichaam is binnengedrongen. Roodvonk treedt het meest op tussen het tweede en achtste levensjaar, maar ook volwassenen lopen kans om besmet te raken. Besmetting vindt plaats door middel van hoesten of praten via druppeltjes in de lucht.

Roodvonk begint vaak met keelpijn en koorts, moeheid, gebrek aan eetlust en niet lekker zijn. Daarna wordt de tong eerst wit, daarna rood, zwelt op en vertoont dan de kenmerken van een typische aardbeien of frambozentong. Na een dag of drie, vier, wordt de huid roze en verschijnen er rode, ruwe puntjes op de borst. Vervolgens verspreiden deze puntjes zich over het hele lichaam, waarbij vooral de liezen en de oksels niet gespaard worden. Naast de koorts, de aardbeientong en de uitslag is de diagnose roodvonk ook te stellen als de huid wit verbleekt wanneer deze wordt ingedrukt. Na een dag of drie is het meeste leed geleden en neemt de koorts af. Daarna verdwijnt de uitslag en begint de huid te schilferen. Vooral de handpalmen en de voetzolen hebben hier last van. Deze schilfering kan twee tot drie weken aanhouden en is een vervelend bijverschijnsel.

Roodvonk is geen ongevaarlijke kinderziekte en er dient dan ook goed rekening gehouden te worden met het optreden van eventuele complicaties als bloedvergiftiging, acute reuma, nierstoornissen, longontsteking of hersenvliesontsteking. Omdat roodvonk als aandoening snel wordt herkend, kunnen deze complicaties bij een eventueel optreden wel snel in de kiem gesmoord worden met een antibioticakuur.

De behandeling van roodvonk

Roodvonk is een ziekte die in eerste instantie gewoon uitgeziekt moet worden. En als het allemaal een beetje teveel wordt, wil een half tabletje paracetamol wel eventjes helpen. Ook is roodvonk goed te behandelen met antibiotica. De hele dag in bed hoeft echt niet, als een patiënt met roodvonk dat zelf aangeeft is het een ander verhaal. Ook het schilferen van de huid ziet er erger uit dan het in werkelijkheid is. Zelfs het douchen en wassen kan gewoon doorgaan zoals gebruikelijk.

Wel is het zaak om een kind met roodvonk goed te laten drinken. Het eten mag wel even blijven staan en als de koorts voorbij is krijgt de patiënt vanzelf wel weer trek om allerlei lekkers te nuttigen. Om eventuele jeuk tegen te gaan is het raadzaam om met mentholpoeder die plaatsen te behandelen die de meeste klachten geven. En als de koorts voorbij is, kan een kind gewoon weer naar school of het kinderdagverblijf, omdat de periode dat ze anderen kunnen besmetten al voorbij is. Het kind moet er wel aan toe zijn, want rust is het belangrijkste middel om op te knappen.

Vooral tijdens de eerste ziekteperiode is het raadzaam om een roodvonkpatiënt eiwitarm voedsel te verstrekken die de nieren ontlasten. Vloeibaar voedsel zal op prijs gesteld worden, omdat slikken door de optredende keelpijn nog niet helemaal vanzelf gaat. Een kopje bouillon hoort al generaties lang zeker tot de favorieten om een zieke aan te laten sterken. Verder is lauwe thee en soms ook warme melk een goed middel om in ieder geval de patiënt aan het drinken te krijgen.

Zie ook De symptomen van roodvonk