Vlierbloemen, mooi en gezond

Inleiding

In de gematigde en subtropische streken van het noordelijk halfrond groeien ongeveer twintig verschillende soorten vlier. In ons land komt de gewone vlier (sambucus nigra) het meeste voor. Men ziet de struik bijvoorbeeld in heggen, bossen en wallen. Ze kan drie tot zeven meter hoog worden.

Herkenning

De jonge takken zijn groen, gemakkelijk breekbaar en hebben wit merg.Oudere takken hebben een bruingrijze bast en donkerder gekleurde wratjes. De bladeren zijn tegenoverelkaar staande en geveerd. Elk blad bestaat uit vijf tot zeven ovale blaadjes met een gezaagde rand.

Gewone vlier bloeit in juni/juli met geelwitte, sterkgeurende bloempjes die in tien tot twintig centimeter grote, vlakke schijnschermen met vijf hoofdassen staan.

De bloemkelk is groen, vijftallig. De kroon wit, vijfslippig met daarop ingeplante gele meeldraden, drie vruchtbeginsels en drie zittende stempels.

In september/oktober is de plaats van de bloempjes ingenomen door violetzwarte, glanzende vruchten, welke veel door vogels worden gegeten. Vlier groeit in de zon en in de schaduw en op vrijwel elke niet te natte grond.

Wat betekent de vlier voor de mens

  • De oude Grieken en Romeinen gebruikten de vlier al als geneesmiddel.
  • Onze voorouders in Europa plantten een vlier dichtbij hun huis om goede geesten aan te trekken en boze geesten te bezweren.
  • Vroeger zette men op graven wel een vlierhouten kruis. Als dit hout ging uitlopen betekende dit een nieuw bestaan voor de ziel.
  • Een vlier voor de deur houdt vliegen op afstand.
  • Doordat de bladeren goed verteerbaar zijn wordt de vlier wel gebruikt om de bodem te verbeteren.
  • Uit het zachte, met merg gevulde hout kan men fluitjes snijden.

Een nadeel van de vlier is dat niet iedereen de sterke geur als aangenaam ervaart en zijn grote aantrekkingskracht voor luis.

Gebruik van vlierbloemen

  • Een merkwaardige oude toepassing van vlierbloemen is om deze gedroogd tussen de appels te leggen, waardoor deze langer goed bleven.
  • Vlierbloemen worden in sommige streken in meelbrij gedoopt en in boter gebakken of in olie gefrituurd.
  • Men kan er thee van zetten, welke goed helpt bij verkoudheid.
  • Men kan er een soort siroop van maken. Hiervoor een hoeveelheid vlierbloemen overgieten met warm water. Suiker erbij doen (60 gram in 100 ml water) en een beetje citroenpoeder. (te koop bij de drogist.) Dit 24 uur laten staan en dan zeven. Met water aangelengd een heerlijk koele drank in de zomer.

Er is onderzocht dat vlierbloemen de volgende werkzame bestandelen bevatten:

  • glycoside,
  • alkaloide,
  • looistof,
  • slijm,
  • vluchtige olie,
  • vitamine C,
  • flavonoidkleurstoffen,
  • anthocyaankleurstoffen
  • kaliumnitraat.

Hierdoor heeft het verschillende eigenschappen, welke het gebruik als geneesmiddel verklaren, namelijk;

  • bloedzuiverend,
  • laxerend,
  • urinedrijvend,
  • verwekend,
  • verzachtend
  • zweetafdrijvend.

Ook de vlierbessen worden vaak gebruikt.

Zij bevatten onder andere appel-,wijn- en azijnzuur, suiker en eiwitten.

  • Vlierbessenmoes wordt wel gebruikt om de laxerende werking.
  • Vlierbessengelei is dorstlessend.
  • Vlierbessen sap gekookt met suikersiroop en met warm aanaangelengd wordt lekker gevonden en wanneer men dit vlak voor het slapen gaan drinkt, is dit goed tegen verkoudheid en rillerigheid.
  • Vlierbessensap kun je ook invriezen in kleine blokjes. Een paar blokjes bij stoofperen geeft een mooie rode kleur en een lekkere smaak aan deze peren.

Conclusie

De vlier is een geschenk uit de hemel.

  • bron. spectrum natuur encyclopedie gids voor geneeskrachtige planten van Readers digest