Het Koreaanse alfabet

Inleiding

Hoewel Koreaans op het eerste gezicht een moeilijke taal lijkt, is het alfabet erg gemakkelijk te leren. Binnen een dag heb je het onder de knie en kun je de woorden en letters van elkaar onderscheiden. Maar voordat je hiermee kunt beginnen moet je misschien eerst je computer instellen. Doe dit door te klikken met je rechtermuisknop en daarna naar "codering" te gaan. Selecteer hier Koreaans en de blokjes veranderen in tekens. (Bij sommige computers is dit automatisch al ingesteld)

Klinkers

ㅣ

De eerste letter die ik wilde bespreken is de ㅣ. Deze letter lijkt heel erg op de Nederlandse i en is dan ook hetzelfde.

ㅏ en ㅑ

De volgende letter is de ㅏ. Dit is de a, zoals in "kat". De a zoals in "gaat" kennen ze niet in Korea. De ㅑ lijkt heel erg op de ㅏ en in uitspraak sluiten ze dan ook enigszins op elkaar aan. De tweede letter spreek je uit als "ja"

ㅓ, ㅗ, ㅕ en ㅛ

Deze twee letters (ㅓ,ㅗ) zijn allebei een o. De letters worden iets verschillend uitgesproken, maar het verschil is vaak erg moeilijk te horen. Ik heb het idee dat de ㅓ meer in de buurt komt van de o in "top" en dat de ㅗ het meest in de buurt komt van de oo in "loop". Maar de beste manier om de uitspraak van deze letters te leren is te luisteren en het dan na te spreken. De ander twee letters volgen hetzelfde principe als de ㅑ. Je spreekt ze ongeveer uit als joh en joo

ㅜ en ㅠ

De uitspraak van deze letter ligt een beetje tussen de u en de oe in, maar als je begint met de oe dan zit je over het algemeen wel goed. En ook hier betekent een extra streepje weer de toevoeging van een j. De uitspraak is dus joe, net als in het engelse "you".

ㅡ

Deze letter is ongeveer gelijk aan de eu, zoals in "reuk".

ㅔ, ㅖ,ㅐ en ㅒ

De ㅐen ㅔzijn beide een e. Het verschil hiertussen is ook erg moeilijk te horen. De ㅔ klink zoals de e in "klep". Misschien dat de ㅐ iets langer is, maar het wordt nooit ee zoals in "beek". En de letters met een toegevoegd streepje worden jè, beide met een eventueel iets andere uitspraak.

ㅇ

Deze letter is eigenlijk geen echte klinker, maar ik heb hem er toch maar bij gezet. In het Koreaans begin een woord namelijk nooit met een klinker. Als de eerste letter een klinker zou zijn, zetten ze de ㅇ er gewoon voor. Ze spreken hem in dit geval echter niet uit. Het is een 'stille' letter. Als de letter echter aan het einde van een woorddeel staat, wordt het uitgesproken als ng, zoals in "ring".

Gecombineerde Klinkers

Naast deze hoeveelheid aan klinkers maken ze in Korea ook nog gebruik van gecombineerde klinkers. Meestal kun je de uitspraak van deze klinkers gewoon combineren. "와" wordt bijvoorbeeld uitgesproken als "wa", maar je zou er ook naar kunnen kijken als "oa" waarbij de o wat minder duidelijk wordt uitgesproken dan de a. En zo is het eigenlijk bij ongeveer alle gecombineerde klinkers.

Medeklinkers

Naast klinkers zijn er natuurlijk ook nog medeklinkers. Hieronder heb ik een eenvoudige uitleg gegeven van de uitspraak van deze letters. Opnieuw, als je de uitspraak echt wilt oefenen, zul je gewoon veel naar Koreaans moeten luisteren, dat leert het gemakkelijkste. Maar het is toch wel fijn om een beetje een idee te hebben, dus hier gaan we dan.

ㄱ en ㅋ

Deze letter wordt uitgesproken als een zachte g aan het begin van woord. Aan het einde van een woord klinkt het meer als een k. De "ㅋ" is een versterking van de eerste letter en is een sterke k.

ㄴ en ㅁ

De eerste letter is de n. De tweede letter is de m. Heel simpel.

ㅂ, ㅃ en ㅍ

Aan het begin van een woord klinkt deze letter vaak als een b, terwijl het aan het einde van een woord meer naar de p neigt. De tweede letter is eigenlijk een verdubbelling van de eerste. Hierdoor wordt de klank van de letter sterker. Maar het klinkt nog steeds enigszins als een b. De "ㅍ" is gemakkelijk te onthouden want deze lijkt op "pi" en wordt ook als een sterke p uitgesproken.

ㄷ en ㅌ

Deze letter klinkt aan het begin van een woord als een d. Aan het einde van een woord wordt hij uitgesproken als een t, zoals vaak ook in het Nederlands met de d gebeurt. De "ㅌ" is opniew een versterking en klinkt als de t.

ㅅ, ㅈ en ㅊ

Deze letters zijn allemaal met elkaar verbonden. Het enige verschil is een streepje. In de uitspraak verschillen ze echter nogal wat. De eerste letter is een simpele s. De tweede letter is een soort j, maar deze wordt niet zo uitgesproken als hier in Nederland. "ㅈ" wordt een beetje uitgesproken zoals de j in het Engelse "Jane". De "ㅊ" is weer iets gemakkelijker. Deze wordt uitgesproken als een "tsj" of "tch". Maar ook hiervoor is luisteren gewoon het gemakkelijkste.

ㅎ

Deze letter wordt ongeveer uitgesproken als een h, maar wordt vaak ook gewoon weggelaten en niet uitgesproken.

ㄹ

De laatste letter is een bijzondere letter. Deze kan worden uitgesproken als een l of als een r. Hij wordt uitgesproken als een l als er een andere medeklinker naast staat. Als dat niet het geval is, wordt de letter uitgesproken als een r. Maar let wel op. Want deze "r" is geen sterke rollende r. Meer een kleine versterking van de r. Denk er maar aan dat het voor Chinese mensen ook altijd moeilijk is om de r uit te spreken.

Conclusie

Dat waren de letters uit het koreaanse alfabet. Lastig en zeker even wennen in het begin, maar zeker te doen als je eenmaal doorhebt hoe het systeem werkt. En als je dit onder de knie hebt, kun je verder gaan met het leren van Koreaans. Dan kom je er ook achter dat ze daar geen gebruik maken van enkele letters zoals wij, maar dat drie letters bij elkaar in de buurt zetten, zoals wij, maar ook daar wen je vanzelf aan. Succes!