Waarom wil god ons niet helpen

Inleiding

Hoewel de meeste mensen niet in een god geloven in de vorm van een zelfstandige entiteit die beschikt over ons leven, geloven veel mensen wel in een aanwezigheid van iets wat groter is dan zijzelf. Toch willen we in tijden van moeilijkheden nog wel eens terugvallen in het geloof dat er iets is wat ons leven bestiert of tenminste zou kunnen beïnvloeden. Iets wat je terug ziet in onze vraag: Waarom overkomt mij dit? Want waarom zou je die vraag stellen als je niet denkt dat er iets is om die vraag aan te stellen?

Invloed

Het idee dat er iets is wat groter is dan onszelf bestaat waarschijnlijk al zolang als de mens kan denken. We kijken tenslotte die wereld in en zien van alles gebeuren dat ons beïnvloed. Maar

tegelijkertijd hebben we zo’n opportunistische houding tegenover de buitenwereld, we denken dat ze er voor ons is, dat we niet kunnen geloven dat het allemaal toeval is. Er moet iets zijn wat dat wat ons overkomt veroorzaakt. Iets wat meer kan dan wij en slimmer is. Er moet wel een goddelijke inbreng zijn, want als alles toeval is zijn wij dan ook niet toeval. Maar waar komt dan ons gevoel vandaan dat er meer is dan onszelf.

Belang

Nu zou de eerste vraag die je jezelf eigenlijk zou moeten stellen, tenminste als je denkt dat er iets is dat invloed moet uitoefent op je leven, de vraag moeten zijn:

Maakt de wetenschap dat er iets groters is dan mijzelf het moeten aanpakken van wat me is overkomen makkelijker.

De meeste mensen zullen moeten toegeven dat ze deze vraag met nee zouden moeten beantwoorden. Waar ze veel meer aan zouden hebben is de wetenschap over hoe ze iets moeten aanpakken wat hun overkomt. Wat moeten ze doen om hun situatie te veranderen naar een situatie die zij wenselijk vinden.

Eigenlijk hebben we dus helemaal geen belang bij het weten of er iets groters is dan onszelf. Dat grotere heeft ons in die situatie gebracht en zal waarschijnlijk ook niet aan de slag gaan om ons uit die situatie te halen. Zelfs als je denkt dat de situatie waarin je zit een straf is van dat grotere of goddelijke, je zult toch zelf uit de situatie moeten komen of tenminste met de hulp van andere mensen.

Het waarom

Nu betekent het feit dat je er zelf uit moet komen natuurlijk niet dat je niet mag geloven of denken dat er iets is wat groter is dan jezelf. Het enige gevaar dat die gedachte of dat geloof kan opleveren is dat je denkt te moeten zoeken naar een aanpak voor je situatie die past bij wat je denkt dat de hogere macht van je verwacht. Iets wat sommige mensen als kind moesten doen, zoeken naar dat gedrag dat de liefde van hun ouders garandeert. Zeker kinderen met ouders die een nogal voorwaardelijke vorm van liefde aanboden, zullen dit gevoel kennen:

Wat kan ik doen om de liefde van mijn ouders te krijgen?

Niet voor niets het advies van veel pedagogen en ontwikkelingspsychologen tegenwoordig aan ouders om niet het

onthouden van hun liefde te gebruiken als middel om te straffen. Je kind moet weten dat je onvoorwaardelijk van hem of haar houdt als je als ouder wilt dat het als een evenwichtig mens opgroeit.

Misschien is die voorwaardelijke manier van liefde geven van sommige ouders wel de basis geweest in ons verre verleden voor het idee dat er een hogere macht is die over ons leven beslist. Maar zelfs als dat waar is verandert er niets aan het feit dat we zelf de situatie waarin we zitten betekenis moeten geven en moeten aanpakken wat we tegenkomen.

Dus zelfs als er een hogere macht is die ons leven beïnvloed, dan hebben we niets aan die kennis. Het enige wat je zou kunnen concluderen is dat die macht ons geen problemen geeft die we niet kunnen oplossen. Waarbij het doel van al die ervaringen niet is bewijzen dat we recht hebben op zijn of haar liefde, maar dat we zelfstandig worden. Dus als je je afvraagt waarom je iets overkomt en je wilt god daar de schuld van geven, dan kun je je beter afvragen of dat wel zinvol is. Misschien kun je er ook blij mee zijn dat god zoveel vertrouwen in je heeft dat je het zelf kunt dat hij je helpt om onafhankelijk van hem of haar je leven te leren leven. Iets waar ouders die vooral vanuit voorwaardelijkheid hun liefde geven heel veel moeite mee hebben. Maar dat verklaart misschien wel waarom god ons niet wil helpen, terwijl we dat vaak wel verwachten. Hij verwacht dat we het wel zonder zijn hulp af kunnen, in tegenstelling tot wat sommige ouders en onze omgeving vaak denkt. Je zou dus gerust kunnen stellen dat god vertrouwen in ons heeft, veel meer dan de meeste ouders in hun kinderen hebben.