Wat is prostatitis

Prostatitus geen pretje

Het lijkt humor maar dat is het zeer zeker niet: prostatitus! Heren: dit is een ontsteking van de prostaatklier. Als je geluk hebt, heb je geen hinder van prostatitus. In het andere geval is het niet om te lachen en behoorlijk pijnlijk! Zowel bij seks als bij het gewone plassen! Reden te leren wat prostatitus is.

Wat heb ik nu aan mijn fiets?

  • Sommige mannen ondervinden nauwelijks of geen klachten terwijl het ook mogelijk is dat hevige en plotse opsteken.
  • Tot de mogelijke klachten behoren ondermeer koorts, kouderillingen, een abnormale plasdrang, vaak moeten plassen 's nachts, pijn, irritatie of een branderig gevoel bij het plassen, pijn tussen de aars en de balzak, pijn laag in de rug, pijn bij de zaaduitstorting, enz...

Oorzaak?

De ontsteking kan acuut of chronisch zijn. Soms ligt een bacterie aan de basis, maar meestal is er geen duidelijk aanwijsbare oorzaak.

Hoe uit zich prostatitus?

De symptomen hangen af van de aard van de ontsteking.

A.  Acute bacteriële prostaatontstekingen

Komt vooral voor bij jonge mannen. Hoe de bacteriën in de prostaat terechtkomen, is nog niet opgehelderd.

  1. Acute bacteriële prostaatontstekingen lijken samen te hangen met recente blaasinfecties en er lijkt ook een hoger risico te zijn voor mannen met een vergrote prostaat.
  2. Mannen: goed nieuws: acute prostatitis is niet besmettelijk. Er is geen gevaar voor de seksuele partner.
  3. Bij een acute bacteriële prostaatontsteking voelt men zich erg ziek en koortsig, heeft men rillingen en pijn tussen de aars en de penis, laag in de rug of algemene spierpijn. De symptomen komen plots op en zijn vaak vrij ernstig. Nadien kan men ook een prikkende hinder voelen bij het plassen of wordt het plassen steeds moeilijker.

Wanneer de arts de prostaat met de vinger controleert via de aars, voelt deze warm, plaatselijk harder en gezwollen aan. De aanraking van de prostaat door de arts is pijnlijk. Zowel in het prostaatvocht als in de urine vindt men een aanzienlijke hoeveelheid ziektekiemen. Via een laboratoriumonderzoek kan uitgemaakt worden om welke ziektekiemen het gaat en met welke antibiotica deze het best bestreden kunnen worden. Soms zwermt de infectie zich uit naar andere organen, zoals bv. de blaas, de bijballen, de nieren, enz. of wordt ze chronisch.

B. Chronische bacteriële ontsteking

  • Chronische bacteriële ontstekingen van de prostaat komen minder vaak voor dan de acute maar mannen met frequent terugkerende ontstekingen van de blaas en de urinewegen hebben zeer vaak een prostaat die chronisch ontstoken is door bacteriën.
  • Mogelijke oorzaak van een chronische ontsteking zijn geïnfecteerde prostaatstenen. Nagenoeg alle mannen boven 40 jaar hebben prostaatstenen. Normaal zijn deze stenen niet besmet met bacteriën. Ze hinderen ook niet en zijn onschadelijk zolang ze in de prostaatklier blijven. Soms raken prostaatstenen echter besmet met ziektekiemen. Ze vormen dan een haard van waaruit de bacteriën telkens opnieuw kunnen uitzwerven en ontstekingen veroorzaken.
  • De chronische ontsteking wordt behandeld met antibiotica. De meeste antibiotica dringen echter niet of slechts zeer slecht door tot in het prostaatvocht. De behandeling is dus alleen mogelijk met enkele specifieke antibiotica en ze duurt ongeveer 30 dagen. Nadien moet men zeer geregeld op controle vermits er vaak heropstoten zijn, soms zelfs maanden na de behandeling.
  • Wanneer de behandeling met antibiotica geen succes oplevert, kan er overgestapt worden naar andere geneesmiddelen. De behandeling moet lang aangehouden worden.
  • De meest radicale stap is het chirurgisch wegnemen van de chronisch ontstoken prostaat. Deze ingreep wordt slechts uiterst zelden uitgevoerd omdat hij aanzienlijke nadelen inhoudt. Er is immers een zeer hoog risico op het ontstaan van erectiestoornissen en van urine-incontinentie.
  • Juiste diagnose: een correcte diagnose is zeer belangrijk omdat alleen aan de hand daarvan bepaald kan worden welke behandeling het meeste kans op succes heeft. Het maakt immers een verschil waar de ziektekiemen zich bevinden (blaas, urinebuis of prostaat) en om welke ziektekiemen het gaat. Men moet immers een middel kunnen kiezen dat zowel de besmettende ziektekiem kan doden als kan doordringen tot op de plaats waar deze ziektekiem zich bevindt.
  • Bij nagenoeg alle mannen met een bacteriële ontsteking zijn immers ook de blaas en de andere urinewegen besmet of ontstoken door dezelfde ziektekiemen.

C. Bacterieloze ontsteking

  • De meeste prostaatontstekingen, namelijk 8 op 10, worden niet veroorzaakt door bacteriën. Omdat er echter geen bacteriën in de prostaat gevonden worden, spreekt men van een bacterieloze ontsteking. De oorzaak is onbekend. De klachten en kenmerken lijken sterk op die van een bacteriële prostaatontsteking.
  • De meeste bacterieloze prostaatontstekingen doen zich voor bij jonge, seksueel actieve mannen. Ze volgt vaak op een ontsteking van de urinebuis waarvoor men ook al geen duidelijke oorzaak vond. Dit versterkt de indruk dat er misschien toch sprake kan zijn van een seksueel overdraagbare aandoening, misschien Chlamydia trachomatis.
  • Vermits de oorzaak van deze vorm van prostaatontsteking onbekend is, blijft het onduidelijk welke behandeling het meest geschikt is. Dikwijls test men verschillende soorten behandelingen uit, maar de resultaten zijn al even vaak teleurstellend.
  • Ongebreideld antibiotica gebruiken moet sterk afgeraden worden.
  • Warme zitbaden, periodieke massage van de prostaat en frequente ejaculatie zouden de symptomen doen afnemen. Eventueel zal een pijnstiller worden voorgeschreven.
  • Belangrijk is verder veel drinken.

Pijn aan de prostaat?

► Sommige mannen hebben hetzelfde klachtenpatroon als bij een bacteriële prostaatinfectie, maar bij het onderzoek van het prostaatvocht is er niets dat op een infectie of ontsteking wijst. De klachten bij deze mannen zijn naar alle waarschijnlijkheid het gevolg van een slechte samenwerking tussen de blaas en de sluitspieren. Deze laatste liggen tegen de prostaat aan zodat het ook logisch is dat men aan prostaatproblemen denkt. Wanneer men bij deze mannen een urodynamisch onderzoek uitvoert, blijkt doorgaans dat de druk in de sluitspier rond de urinebuis abnormaal hoog is.

► Er zijn vermoedens dat stress bijdraagt tot deze verstoorde werking. Maar het is evengoed mogelijk dat de abnormaal verhoogde druk het gevolg is van de pijn.

► Een overmatige spanning in de sluitspier kan vaak behandeld worden met een alfa-blokker. Deze geneesmiddelen leiden tot spierontspanning waardoor de problemen bij het plassen afnemen

Hoe geraak je er van verlost?

  • Een acute prostaatontsteking wordt behandeld met antibiotica. De belangrijkste klachten verdwijnen snel maar de behandeling moet minstens 30 dagen en meestal langer worden verdergezet om te vermijden dat de ontsteking chronisch zou worden.
  • Indien men erg veel last heeft van de infectie, zal de arts ook een lichte pijnstiller voorschrijven. Zolang men zich ziek en moe voelt, kan men het best rustig aan doen. Het is ook belangrijk dat men voldoende drinkt, minstens 2 liter per dag.

Links

Welke zijn de voornaamste prostaatklachten? 

Reacties (0)

Reageer
Geen resultaten gevonden