Hoe om te gaan met verslavingen als ouder zijnde

* Inhoud:

Hoe om te gaan met verslaafde kinderen? Deze informatie is gebaseerd op hoe een ouder het beste om kan gaan met zijn/haar kind en om de verslaving beter te begrijpen. Het begrijpen en inleven is een belangrijke kern om samen met uw kind uit een moeilijke situatie te komen die veel impact geeft op uw gezinsleven

Als ouder zijnde in deze maatschappij omringt door problemen in het drugs en drank gebruik, is het soms moeilijk om een manier te vinden hoe u het beste hiermee kan omgaan met uw kind.

Vooral als u er zelf geen ervaringen mee hebt en in een andere 'tijd' bent opgegroeid waar drank en drugs minder beslag legde op de jeugd, is het soms moeilijk om aan de juiste informatie te komen. Daarnaast kan het voorkomen dat ouderen zich schamen om advies te winnen in hun directe omgeving.

Deze informatie bied u een leidraad en tips waar u mogelijk wat aan kunt hebben samen met uw kind.

* Het proces van loslaten:

Het is zover! Uw kind gaat naar de middelbare school. Er ontstaat een proces naar volwassenheid van het kind en het loslaten van de ouders. Kinderen die beginnen met puberen, veel vrienden hebben, en vooral niet steeds thuis willen zitten. Ze gaan steeds meer hun eigen weg. Voor u als ouders brengt dit soms of zelfs vaker de nodige bezorgdheid mee. U wilt natuurlijk niet te controlerend zijn want uw kind zal toch uiteindelijk zijn of haar eigen keuzes moeten leren maken. En hierbij horen ook fouten, om van te leren. Daarnaast wilt u niet dat uw kind gevaar loopt en een goede gezondheid behoud. Het is belangrijk om in deze fase 'openheid' te hebben met uw kind. Communicatie en wederzijds vertrouwen is van groot belang om met uw kind te kunnen praten. Natuurlijk is het moeilijk voor u om met de fouten van uw kind om te kunnen gaan, maar het belangrijkste is of uw kind zich vertrouwd genoeg voelt om met zijn of haar problemen bij u te komen. Wanneer dit tot stand komt heeft u een begin om samen met uw kind verder te werken aan het probleem.

* Wat als u merkt dat uw kind niet met zijn probleem bij u komt?

Als u merkt dat uw kind gesloten is en niet graag praat over zijn of haar persoonlijke leven met de mooie en minder mooie aspecten. Dan ligt de oorzaak in de communicatie. Het is belangrijk om in te schatten hoe de communicatie in uw gezin eraan toe is. Communiceert u zelf voldoende? Is er normaal altijd een goede communicatie geweest? Hoe is de communicatie in uw hele gezin? Bijvoorbeeld naar uw man of vrouw of andere kinderen? Heeft uw kind altijd goed met u kunnen praten maar is er opeens een neerwaardse lijn in? Belangrijk is het om deze zaken op een rijtje te zetten om u meer in te kunnen leven op de oorzaak. Zo kunt u ook beter te werk gaan om de communicatie tussen u en uw kind en idem dito te verbeteren.

* Voorbeeld doet volgen:

Ga na of er in de directe kring van het gezinsleven aanpassing moet komen. Zelfreflectie is een noodzaak. Hierbij kijkt u naar uw eigen doen en laten en handelen. Dit kan door een gebeurtenis te overdenken met uw gevoelens daarin, uw denken en uw handelen, en de reactie van uw omgeving daarop. Het is ook van belang om te overzien of de kern van deze gebeurtenis zich 'herhaalt' want bij herhaling is een verandering van 'de manier van overbrengen' van groot belang. Dit geld zowel als de comminicatie als het biertje teveel van uzelf of uw man. Durf daar waar nodig u zelf te confronteren zodat u verandering kunt toepassen.

Als voorbeeld gebruik ik de herhalende tv shows over overgewicht. Als het kind leidt aan overgewicht en de ouder zelf ook weinig doet aan zijn of haar eigen gezondheid, is dit geen conguent en helder voorbeeld voor uw kind. In deze instantie wordt er altijd aangeraden om samen met uw kind uw gezondheid te verbeteren.

* Wat als u opeens minder openheid krijgt van uw kind?

In de pubertijd vind een kind privacy belangrijk. Natuurlijk hoeft zij of hij niet alles aan u te vertellen. Zorg dat deze band uit nature ontstaat en kom niet over alsof u uw kind wilt controleren. Zorg dat uw kind begrijpt dat u een positieve intresse hebt. Zo zal het kind zich ook veiliger voelen om met zaken bij u terecht te kunnen en komen. Als u opmerkt dat uw kind een probleem ervaart, maar u weet niet wat, zorg er dan altijd voor dat de manier in toenadering niet uitloopt op irritatie of stress. Natuurlijk kan uw kind altijd wel eens zo reageren tegen u, dit kan komen door angst of falen of het gevoel niet begrepen te worden en gecontroleert te willen worden. Laat uw kind weten dat u het beste voorheeft en dat hij of zij altijd bij u terecht kan. Schep vertrouwen en toenadering. Dit is de eerste stap om informatie te kunnen krijgen wat er speelt.

* Er is iets aan de hand, maar uw kind wilt niet praten.

Ouders hebben van nature een zintuig als het aankomt op kinderen met problemen. U kent uw kind als geen ander en wanneer er iets speelt zult u een verschil zien in het doen en laten van uw kind. Zorg niet dat uw angsten de overtoon gaan spelen want zo verliest u zicht en gaat u misschien door invulling een heel eigen verhaal maken. Hierdoor kan een kind zich fout en niet begrepen voelen en schept u afstand zonder dat u er weet in heeft. Daarnaast zal het gevolg hierdoor alleen maar groter zijn. Uw angsten worden groter en uw kind zal zich meer van u afzonderen. Ook woede heeft in deze situatie geen zin. Als stress de grootste rol speelt zal er een grote kans ontstaan dat het kind meer wegrent in het probleem. De alcohol of de drugs. Beter gezegd, om even weg te zijn van alle stress. Dit is namelijk een sterke eigenschap van alcohol en drugs, gezien de realiteit erdoor verdwijnt. Wat wel een grote rol moet aannemen is geduld. Blijf als ouder zijnde toenadering zoeken en laat zien dat u het beste voorheeft en wilt helpen. Bij een boze reactie die rol blijven aannemen maar wel afstand nemen om op een later tijdstip weer iniatief te tonen. Als uw kind in u geloofd zal hij of zij uiteindelijk 'breken' en zijn of haar verhaal in alle emotie doen. Ben hierop voorbereid dat u hiermee rustig en inlevend in handeld en niet boos en teleurgesteld.

* Andere manieren om in te voelen wat in uw kind speelt:

Als uw kind een vertrouwens persoon heeft op school of bij een instantie, laat dan zien dat u het beste voorheeft en leg contact met de vertrouwenspersoon. Niet met de intentie om uw kind te controleren maar met de intentie hoe u het beste omgaat met uw kind en zijn/haar probleem

Ken de omgeving van uw kind en leer deze kennen. Laat de vrienden en vriendinnen eens een dag bij u bbq'en, zo hebben zij plezier en ziet u ook in welke omgeving uw kind zich begeeft. De omgeving van uw kind hoeft niet steeds 'op straat' plaats te vinden toch?

Als praten moeizaam verloopt, schrijf dan eens een briefje zonder verwachting op reactie. Of stel voor om eens wat vaker een wandeling te maken of wat te ondernemen. Meestal brengt dit ook 'tot elkaar'.

* Er is duidelijkheid, wat nu?

Er zijn geen geheimen meer. U weet dat uw kind drugs gebruikt en uw kind weet dat u het weet. Zorg ervoor dat u uw kind niet onderbreekt en stel vragen om duidelijkheid te krijgen in wat uw kind gebruikt en hoeveel. Eventueel ook waar uw kind het gebruikt. Mocht uw kind in de eerste instantie niet meteen op een aantal vragen reageren, wordt dan niet boos. Dit kan weer leiden tot 'sluiten'. Sluit uw kind ook niet op zoals bijvoorbeeld een keihard huisarrest. Dit brengt wel voor even verandering voor u, maar u kunt uw kind niet een leven lang gevangen houden. Meestal zal het zich dan toch weer voordoen na verloop van tijd. Meestal omdat de enige actie dan de makkelijkste is voor u, namelijk het huisarrest. Zorg dat de angst en schaamte geen parten gaat spelen en denk alleen even aan uw kind en wat hij of zij te vertellen heeft. Al moet u een verhaal van 4 uur aanhoren en samen huilen, zorg ervoor dat u zoveel mogelijk door inleving en luisteren (niet horen) los krijgt. Als uw kind zijn of haar verhaal doet met zijn of haar probleem, dan is men zich bewust dat het niet goed is voor hem of haar is. Let even niet op de 'dubbelzinnigheid' die vaak voorkomt in een verslaving. Uw kind kan in het verhaal gaan huilen en het niet willen maar daarnaast bijvoorbeeld kunnen zeggen dat hij of zij het onder controle heeft. Geef in de eerste instantie aan dat je merkt dat hij of zij zich niet fijn eronder voelt en dat je wilt helpen om hem of haar weer gelukkig wilt maken. Hou uw kind vast als men het toestaat.

* Wat nu?

Uw kind heeft openheid gegeven in de verslaving en problemen. Nu is het belangrijk om ook wat met deze informatie te doen. Alleen een keer praten en er verder mee ophouden schept verwatering en laat geen intresse zien. Hoe moeilijk en zwaar het ook kan zijn. Hou het contact hierin warm. Kom met iniatief en advies. Laat uw kind uw eigen gevoel merken in het feit u meer inzicht in de verslavingsvorm wilt om er beter samen mee op weg te kunnen. Doormiddel van zelf of samen informatie in te winnen per internet bijvoorbeeld. Of stel een gesprek voor met een instantie. Dit is natuurlijk heel eng maar er zijn ook instanties die 1 op 1 aan huis komen praten. Als uw kind u niet per direct erbij wilt hebben, accepteer dit dan. Hij of zij is in goede handen en u zult achteraf zeker op de hoogte gestelt worden. Probeer samen met uw kind mogelijkheden te zoeken om op een gezonde 'andere manier' te ontspannen en even weg te zijn van de stress en onzekerheden. Kijk naar hobbies en dingen om te ondernemen wat ook het zelfvertrouwen en motivatie van uw kind ondersteunt. Onderneem ook samen dingen, dat versterkt de communicatie. Benoem hierin ook de positieve kanten van uw kind hierin.

* Tot slot:

Als uw kind begint aan het afkicken moet u weten dat uw kind in het begin nogal prikkelbaar kan zijn. Probeer dit te begrijpen en niet teveel op in te gaan. Dit is heel normaal. Tot slot is het van groot belang om de positeve punten te blijven benoemen als uw kind clean is. Uw kind heeft grote waarde aan een ouder die angeeft dat hij of zij er goed mee opweg is.

Het zal veel geduld vergen maar met de juiste methoden zal ook dit probleem overwonnen kunnen worden.