Waarom piekeren wij

Inleiding

Heel veel mensen hebben een sterke behoefte om alles in hun leven onder controle te hebben. Dit wordt ook wel eens chronisch piekeren genoemd. Maar hoe meer we beginnen tobben, hoe minder het lichaam in staat is om deze stress te verwerken en we een gegeneraliseerde angststoornis ontwikkelen. En heeft piekeren ook goede kanten?

Wat is gegeneraliseerde angststoornis (GAS)

We hebben een aangeboren neiging om over de toekomst te gaan tobben, maar hoe meer we gaan tobben, hoe meer we alles onder controle willen houden om dat gevoel van onrust binnenin ons lichaam te bestrijden. De gegeneraliseerde angststoornis (GAS) treedt dan ook op wanneer iemand lijdt aan langdurige buitensporige angstgevoelens en zorgen, vooral zorgen voor de toekomst met betrekking tot werk, geld en gezondheid of de gezondheid van anderen. Deze angsstoornis is een psychisch erkende stoornis die moeilijk onder controle te krijgen is.

Wat ontdekte psycholoog Thomas Borkovec over piekeren ?

Ongeveer 25 jaar geleden is de psycholoog Thomas Borkovec zich gaan verdiepen in "het piekeren" omdat hij dacht dat het wel eens een van de symptomen zou kunnen zijn van slaapstoornissen waar hij op dat moment onderzoek naar deed. Wat hij ontdekte was dat cognitieve activiteit - m.a.w. piekeren - rond het tijdstip van bedtijd, een heel belangrijke rol speelde bij het fenomeen "slapeloosheid".

Diezelfde psycholoog stelde in 1990 de Penn State Worry Questionnaire op. Met deze vragenlijst zou men een diagnose kunnen stellen en aantonen dat overdreven gepieker een belangrijk kenmerk is van alle soorten angststoornissen, maar voornamelijk van de gegeneraliseerde angststoornis (GAS).

In 1995 kwam Borkovec tot de ontdekking dat de meeste piekeraars tobben over een gebeurtenis die zich zelden of nooit voordoet. Bijvoorbeeld je ziet een beeld op de tv van iemand die een ongeluk krijgt en projecteert dit direct naar je eigen leven en je begint te piekeren over een ongeluk die jezelf krijgt of een van je familieleden. Je denkt door er veel aan te denken en alert te zijn dat je een dergelijk negatief voorval kan voorkomen. Maar in plaats daarvan raken de hersenen overbelast en wordt het steeds maar moeilijker om cognitief na te denken. Na lange tijd kan het lichaam deze soort stress niet meer zo goed verwerken en dit kan heel nadelig zijn voor ons hart.

Wanneer we ons bewust zijn van deze overdreven manier van piekeren dat gekoppeld is aan angst, is het misschien mogelijk om weerstand te bieden aan deze zwakheid, die we heel dikwijls zelf in het leven roepen.

Heeft piekeren ook een nuttige functie?

Volgens psycholoog Graham Davey van de Universiteit van Sussex heeft tobben mogelijk ook goede kanten. Hij constateerde dat piekeraars, hoewel tobben de zaken alleen maar kan verergeren, meer gemotiveerd waren om inderdaad in actie te schieten en de problemen die zich voordoen op te lossen. Ze zijn zich ook bewust van hun nervositeit en trachten daar heel dikwijls iets aan te doen.

Conclusie. Is piekeren gezond of niet?

Hoever kan je gaan vooraleer tobben ongezond en schadelijk kan werken voor je lichaam? Dit hangt vooral af van persoon tot persoon. De ene heeft een hoge nervositeitsdrempel en de andere niet, het is vooral ook luisteren naar jezelf. Wanneer piekeren je ertoe aanzet om bijvoorbeeld meer aandacht te besteden aan kleinere zaken die andere personen misschien over het hoofd zien, dan is dit een goede zaak. Maar wanneer tobben je hele lichaam alleen maar verlamd en je aan niks anders meer kunt denken, dan is dit zeer nefast voor je lichaam en wordt het tijd dat je je zorgen op een andere manier bekijkt.

Bron : Psyche en Brein