Wanneer ben je een goede moeder
Inleiding
Soms vraag ik mij wel eens af, wat nou de definitie is van een goede moeder, ik ken namelijk voorbeelden genoeg van moeders waarvan ik durf te zeggen, dat ze geen goede moeder zijn. Het zal vast niet allemaal bewust zijn, maar zet wel aan tot nadenken.
Surfen op internet
Ik ben eens wat gaan surfen op het net en kwam een paar dingen tegen:
Je bent een goede moeder wanneer je je kinderen:
- leuk vindt ook al zijn ze dat objectief gezien niet altijd,
- niet slaat,
- ze gezond te eten geeft,
- hen beschermt voor gevaren,
- ze leert te liefhebben,
- ze op tijd naar bed stuurt,
- ze steunt bij nieuwe dingen leren,
- leert dat ze dingen zelf kunnen,
- leert dat de wereld niet altijd eerlijk is,
- laat zien dat je te vertrouwen bent,
- leert grenzen aan te geven,
- leert beleefd te zijn tegen anderen,
- knuffelt,
- voorleest,
- hun rust gunt,
- zo nu en dan meeneemt naar de McDonalds ook al vind je er zelf niks aan,
- ook eens voor de t.v. vandaan haalt om met ze te knutselen of stoeien,
- genoeg gelegenheid geeft voor lichaamsbeweging,
- leert na te denken over de wereld,
- niet op laat groeien in een keurslijf.
- leert dat er regels en wetten zijn,
- leert lol te hebben,
- zo nu en dan schone kleren geeft,
- durft te zeggen: "ik doe het niet altijd goed, maar ik hou ontzettend veel van jullie!"
Een goede moeder staat voor haar kinderen klaar, zorgt voor ze, en zal ze nooit en te nimmer in de steek laten, dan wel tegenhouden in hun ontwikkeling..
Mijn gedachten
Vaak heb ik gedacht voordat ik kinderen van mezelf kreeg:
- Kan ik het wel?
- Ben ik wel een goede moeder?
Ik heb natuurlijk kunnen oefenen in het moederschap op mijn stiefzoontje, maar toch, het is anders, heel anders zelfs.. Hem heb ik niet vanaf geboorte af aan opgevoed, ik ben zijn moeder ook niet, kan het nooit worden ook.. Hij heeft maar 1 moeder, en dat ben ik zeker te weten niet in ieder geval. Heb hem tenslotte ook niet gebaard. Ik kreeg als het ware een kind van 2,5 in mijn schoot geworpen, zo van: Oké, hier is hij. Ehm ja hoi, en wie ben jij? Ja ik ben A., de vriendin van papa.. Dat was wel even wennen, had wat dat betreft totaal geen ervaring met kinderen, ja, nichtjes, neefjes enzo, maar da's toch weer anders. Die zie je 1 keer in de zoveel tijd en daar hoefde je niet voor te zorgen.. En dit mannetje van destijds 2,5 jaar oud had toch wel verzorging nodig, heb nog geen kind van 2,5 jaar oud meegemaakt wat compleet zelfredzaam was eigenlijk.. Ondertussen is dat kereltje van 2,5 jaar oud, uitgegroeid tot een jongen van bijna 8,5 jaar oud alweer, mensen wat gaat de tijd toch hard! Heb ik zelf een zoon die alweer bijna 2 jaar is en een dochter van bijna 1 jaar.
En oh.. wat een twijfels soms in het begin toen hij net geboren was: Doe ik alles wel goed? Kan ik het wel? Ondertussen weet ik wel beter: Ja ik ben een goede moeder, ja ik doe het goed met mijn ukkies.. Eigenlijk ben ik heel erg rijk wat dat betreft, met kinderen van mezelf en een kind waar ik ook zorg voor mag dragen, ook al is hij niet mijn kind.. Ik hou van allemaal evenveel! Ook al zullen er 2 mij altijd mama noemen en 1 mij altijd A. noemen (de vriendin van papa)!
Wie vult mijn lijstje aan???