Keelkanker: wat wil je erover weten

Keelkanker

Keelkanker is hetzelfde als strottenhoofdkanker of larynxkanker. Larynx is de medische naam voor het strottenhoofd. Er zijn verschillende soorten keelkanker. Hierbij een voorstelling van deze kanker waarvan Michael Douglas een bekend slachtoffer werd en genas.

Keelkanker en het strottehoofd

Het strottenhoofd heeft twee belangrijke functies:

  1. het vormt de scheiding tussen de ademhaling- en voedselweg en
  2. heeft alles te maken met het stemgedeelte.

Soorten kanker

Er bestaan verschillende soorten strottenhoofdkanker:

  1. tumor op of vlak bij de stembanden,
  2. tumor in het gebied boven de stembanden en
  3. tumor onder de stembanden.

Uitzaaiingen

Strottenhoofdkankercellen kunnen uitzaaien via de lymfe en/of het bloed. Bij verspreiding via de lymfevaten ontstaan in eerste instantie uitzaaiingen in de lymfeklieren in de hals. Uitzaaiingen die zich via het bloed verspreiden komen meestal in de longen terecht.

Symptomen

  1. Heesheid kan wijzen op kleine tumoren op de stemband.
  2. Slikmoeilijkheden en verslikken, pijn in de keel, soms uitstralend naar een of beide oren, of het ophoesten van bloederig slijm, kunnen wijzen op een tumor boven de stembanden.
  3. Een brok gevoel in de keel of een slechte adem kunnen ook voorkomen.
  4. Soms is een halskliermetastase (een zwelling in de hals) het eerste symptoom.

Voorkomen

Strottenhoofdkanker komt voornamelijk voor bij mannen en meestal tussen 50-70 jaar. Vrouwelijke patiënten zijn meestal 5 tot 10 jaar jonger. Strottenhoofdkanker komt ‘relatief’ weinig voor: 1 op 140 mannen en 1 op 835 vrouwen kan het statistisch krijgen. De overleving na 5 jaar is 77%.

Oorzaken

Hoe strottenhoofdkanker precies ontstaat, is nog onbekend. Wel zijn er risicofactoren bekend die de kans op het ontstaan van strottenhoofdkanker vergroten:

  1. Roken,
  2. Overmatig alcoholgebruik,
  3. Het inademen van asbestvezels,
  4. Het inademen van sommige dampen van metalen en chemicaliën,
  5. Veelvuldig blootstaan aan radioactieve straling.

Er zijn geen duidelijke aanwijzingen dat strottenhoofdkanker erfelijk is.

Diagnose

Bij een vermoeden van strottenhoofdkanker kunnen de volgende onderzoeken worden uitgevoerd:

  1. Spiegelen: de arts kijkt met een spiegeltje via de mond in de keel.
  2. Buigzame laryngoscopie: de arts brengt via de neus een buigzaam slangetje in de keel. Door deze zogeheten scoop kan hij het strottenhoofd bekijken.
  3. Stroboscopie: de arts brengt de stroboscoop via de mond in de keel. Wanneer u spreekt kan de arts de stembanden zien trillen.
  4. Kijkoperatie: dit betekent een directe laryngoscopie onder narcose waarbij de arts kijkt door middel van een laryngoscoop naar het strottenhoofd en het begin van de slokdarm. De arts kan door dit onderzoek inschatten hoe groot de tumor is. Daarnaast neemt hij stukjes weefsel voor weefselonderzoek weg.
  5. Echografie met punctie van de halsklieren. Bij dit onderzoek kan de arts lymfeklieren zien die mogelijk uitzaaiingen kunnen bevatten. Hij zal hieruit een stukje weefsel met een naald opzuigen. Dit wordt later in het laboratorium onderzocht.
  6. Een CT-scan van de hals.
  7. Een MRI van de hals.
  8. Röntgenfoto's van de longen.
  9. Weefselonderzoek: om de diagnose te bevestigen zal altijd een weefselonderzoek of biopsie worden uitgevoerd waarbij een klein stukje weefsel in het laboratorium onderzocht wordt op de aanwezigheid van kankercellen.

Behandeling

De behandeling van strottenhoofdkanker is afhankelijk van:

  1. de grootte van de tumor,
  2. de plaats van de tumor,
  3. in hoeverre de tumor eventueel is doorgegroeid in omliggend weefsel,
  4. uitzaaiingen,
  5. leeftijd,
  6. algemene conditie.

De meest toegepaste behandelingen bij strottenhoofdkanker zijn

  1. Laserbehandeling
  2. Bestraling (radiotherapie)
  3. Chemotherapie
  4. Operatie

Zie ook het artikel: De behandeling van keelkanker