Blauwe enveloppe uiterlijk in 2015 verleden tijd

Inleiding

In 2004 begon de belastingdienst met de proefaangifte van de omzetbelasting via de digitale weg. Inmiddels is dit proefstation verleden tijd, en dienen alle aangiften uitsluitend nog digitaal aangeleverd te worden. Nederlanders in het buitenland vormen in dit opzicht nog een kleine uitzondering, maar dit is een situatie van tijdelijke aard.

Digitaal bezwaar

De volgende stap door de belastingdienst werd gezet door het mogelijk te maken om digitaal bezwaar te maken tegen opgelegde aanslagen inkomstenbelasting, omzetbelasting en vennootschapsbelasting. Het antwoord op deze bezwaarschriften wordt echter nog steeds schriftelijk per post verzonden, evenals de opgelegde aanslagen.

Digitale aanslag

We zijn inmiddels gevorderd tot de volgende fase in het digitalisatieproces, namelijk het versturen van de aanslagen per mail. Zoals het er nu uitziet zal de mail niet rechtstreeks naar u worden verzonden, maar in een nationale mailbox worden gedropt onder de naam Mijn.overheid.nl. Deze mailbox zal dan het draai- en angelpunt worden van alle correspondentie met de overheid, want de overige instanties sluiten zich trouw bij de belastingdienst aan. Dit betekent dat de beruchte blauwe enveloppe niet meer bij u op de deurmat zal vallen, maar u zal bereiken via de digitale weg.

Tijdstip bekendmaking

Op zich is de ontwikkeling geen verrassing, alleen is het tijdstip ongelukkig uitgekozen, omdat de bekendmaking komt, terwijl er grote problemen zijn met de organisatie Diginotar, die ervoor moest zorgen dat het dataverkeer tussen overheid en burger goed beveiligd was.

Proef

Als proefkonijnen worden allereerst de belastingambtenaren genomen, die met de digitale aanslag geconfronteerd gaan worden. Zie hieronder de perspublicatie, zoals deze in het Binnenlands Bestuur werd weergegeven.


Perspublicatie

30 duizend belastingambtenaren krijgen als eersten hun blauwe belastingbrief met aanslag niet meer thuis in de brievenbus, maar langs de digitale weg. De Belastingdienst wil aanslagbrieven niet langer op klassieke wijze over de post bezorgen en gaat de digitale verzending eerst bij de eigen ambtenaren uittesten. Als dat goed uitpakt, krijgen alle Nederlanders hun aanslag digitaal binnen.

De bedoeling is dat de vervolgcommunicatie, zoals bezwaarschriften, ook digitaal verloopt. De digitalisering van de overheidscommunicatie is een van de grote veranderingen die Rijk, provincies, gemeenten, waterschappen en uitvoeringsdiensten de komende jaren willen realiseren.

Het versturen van aanslagen, vergunningen, beschikkingen en andere officiële overheidsdocumenten, moet uiterlijk in 2015 digitaal plaatsvinden. Om dat mogelijk te maken, is er een berichtenbox - mijn.overheid.nl - gebouwd waar de overheid met elke burger kan communiceren. ‘We gaan dus steeds meer digitale interactie krijgen’, aldus Hans Blokpoel, algemeen directeur van de Belastingdienst.

Het Rijk en de Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG) hebben met de uitvoeringsorganisaties in de Manifestgroep, zoals Belastingdienst, Sociale Verzekeringsbank, Rijksdienst voor het Wegverkeer, College Zorgverzekeringen, UWV en Kadaster, afspraken gemaakt over de uitvoering, die in bestuurlijk jargon i-NUP heet: implementatie Nationaal Uitvoerings- Programma elektronische overheid.

De overgang naar digitale overheidscommunicatie over 4 jaar betekent nog geen definitief afscheid van balies en telefonisch contact. ‘De overheid wordt niet alleen een digitale overheid, we blijven voorzieningen houden zodat burgers altijd kunnen bellen of hun klachten aan het loket kwijt kunnen’, aldus Gert Jan Buitendijk, directeur- generaal Bestuur en Koninkrijksrelaties van het ministerie van Binnenlandse Zaken.

Conclusie

Dat er ooit een digitale aanslag zou komen is geen verrassing, dit is bij de introductie van de automatisering altijd al een einddoel geweest. Het probleem zit echter in de beveiliging van dit systeem, gezien de recente problemen bij de onderneming Diginotar, die inmiddels toch reeds zeven jaren actief is geweest als beveiligingsinstallatie voor de overheid en waarvan de zwakke plekken al bij het begin bij alle deelnemende partijen bekend waren, behalve bij de eindgebruikers, de burgers.

Bron

Binnenlands Bestuur