Afvallen met de methode van Montignac

Michel Montignac de Franse afval goeroe uit de jaren negentig

Al een wat ouder bekende manier van afvallen is die van de fransman Montignac. Zijn boeken zijn in zijn tijd verslonden net zoals die van Sonja bakker niet zo lang geleden ook deden. Het zijn tijden lang de best verkochte boeken in Nederland geweest. Hij wist het helemaal goed in de markt te doen, want voor hem kwam er een speciale voedingslijn in de natuurzaken. Het waren eigenlijk gewoon biologische producten, maar die kregen dan het voorname recht om zijn naam te dragen. De populariteit van de methode van Montignac was in de jaren negentig op het hoogte punt en zoals bij allen zal gebeuren, raakte ook zijn methode weer in de vergetelheid.

Glycemische index

Montignac was een van de eersten die dit moeilijke woord in de mond nam en er bekendheid aan wist te geven. Deze manier van afvallen kwam dan neer dat je totaal niet meer op de calorieen hoefde te letten, maar een heel andere deel van je voeding in de gaten moest houden. Het ging namelijk niet om de hoeveelheid, zo zei hij, het ging om de combinaties die je maakte.

Het onderscheid

Montignac maakte onderscheid in de goede en verkeerde koolhydraten, dit zou dan gebaseerd zijn op de Glycemische index.( GI ) Die producten die de GI laag zouden hebben, zouden behoren tot de goede koolhydraten, die koolhydraten die boven de 50 zaten, zouden onder de slechte vallen. Hieruit volgt uiteraard, dat de slechte beter uit het menu konden gaan en de goede konden blijven. Bij de goede koolhydraten gelden dan wel weer enkele regels voor het gebruik ervan. Goede koolhydraten zouden terug gevonden kunnen worden in Volkoren producten, peulvruchten, fruit, zilvervliesrijst en pinda's. De slechten zouden zijn de aardappelen, witte rijst en witmeel producten, rode bieten, bananen, gedroogd fruit, honing en uiteraard de geraffineerde suikers.

De combinaties

Ook de goede koolhydraten mogen in de methode van Montignac alleen gegeten worden wanneer er rekening is gehouden met de combinatie die gegeten wordt. Zo mag je dus geen vetten tegelijkertijd eten met koolhydraten. Geen boterham met kaas dus. Geen maaltijden met vlees en jus. Wanneer hier goed rekening mee gehouden wordt dan moet het resultaat zeker zichtbaar zijn. Het eten van combinaties , of beter gezegd het voorkomen van het eten van de verkeerde combinaties had een leuk gevolg. Namelijk dat je eigenlijk bijna alles wel eten mag. Als je maar even oplet wanneer. Dit heeft dan ook geleid tot de zeer grote populariteit die deze methode heeft gekend en bij sommigen nog wel kent. Ook hoef je met deze methode totaal niet op te letten hoeveel er geconsumeerd wordt, dit is voor velen ook een groot voordeel.

Lees ook: