Zomercarnaval in de Franse Alpen
22 juni 2011 was het weer feest op de bekendste berg, de Alpe d’Huez, althans voor Nederlanders, tijdens het grootste jaarlijkse wielerspektakel, de Tour de France. Deze berg heeft een haast magnetische werking op de Nederlandse wielerliefhebbers, hetgeen ook door de media wordt gestimuleerd, door jaarlijks een Nederlandse wielrenner met klimmers kwaliteiten naar voren te schuiven als mogelijke etappe winnaar.
Hoe is deze mythe eigenlijk ontstaan
De ontstaansgeschiedenis van deze 'Nederlandse' Berg, vinden we terug in de jaren 70 van de vorige eeuw. In de periode vanaf 1976 tot en met 1983 werd de berg 8 maal in het routeschema opgenomen, en van deze aankomsten bergop kwam de winnaar 6 maal uit Nederland. Nadien heeft de berg nog tweemaal een Nederlandse winnaar gehad, waardoor het totaal op 8 overwinningen komt. In dat opzicht is Nederland nog steeds koploper.
1977
Was ik bij toeval in Alpe d’Huez op vakantie, onze oorspronkelijke vakantiebestemming viel tegen. We reisden toendertijd met de trein en hadden onderweg kennis gemaakt met de nichtjes van de toenmalige Nederlandse koster van Alpe d’Huez. Aangezien deze plaats niet ver van onze oorspronkelijke campingplaats verwijderd was besloten we daarom om de berg op te gaan. We werden gastvrij ontvangen door de koster en zijn familie en mochten op hun weiland kamperen. Een jaar eerder had Joop Zoetemelk de etappe gewonnen, en de koster had toen de klokken geluid, deze actie zou later legendarisch worden, want bij elke Nederlandse overwinning zou hij de klokken blijven luiden. Wij hadden een rustig verblijf op de alpenweide, totdat ik de morgen voordat de etappe naar berg op het programma stond, uit mijn tent keek en tot mijn verbazing moest constateren dat de hele alpenweide volstond met honderden tenten. Deze wielerliefhebbers waren ‘s nachts de berg opgekomen. Dezelfde dag arriveerde ook het mediacircus en was het met onze rust definitief gedaan. Op de dag dat de tourkaravaan zou arriveren was een compleet gekkenhuis, ik stond boven op de berg en kon vandaar uit de grootste gedeelte van de beklimming zien en de gigantische mensenmassa die zich daar had opgesteld. Wat mij verder van die dag is bijgebleven : de overwinning van Hennie Kuiper, de val van Joop Zoetemelk in de laatste bocht waar ik me had opgesteld, de gesprekken met de diverse renners, ook nog op de tv geweest en de koster die de klokken weer kon gaan luiden. Na afloop was het een grote kermis boven de op de berg en zaten wij feest te vieren in internationaal gezelschap. Wielrennen verbroedert zegt men.
2011
Helaas weer geen Nederlandse renner die de etappe heeft gewonnen, maar een Fransman, waardoor Frankrijk op een totaal van twee overwinningen komt. Ik heb op televisie zitten kijken naar het spektakel, bocht 8, de bocht die naar de laatste Nederlandse winnaar Gert-Jan Theunisse werd vernoemd, puilde uit van de Nederlanders. Volgens de renners was het in die bocht net carnaval in Limburg, en werden de renners door de toeschouwers als het ware de berg omhoog geschreeuwd.
De toekomst
Als ik terugkijk naar 1977 dan vind ik het nog altijd apart dat ik aan het begin van een mythe heb gestaan. Het resultaat hiervan is dat ik de berg altijd zal blijven volgen als deze weer in het route schema opgenomen wordt, net zoals vandaag. Die ‘Nederlandse’ Berg is ook een stukje ‘Mijn’Berg.
Links
Ontdek hoe jij ook elke berg over fietst