De hond als dokter

De  hond als dokter

De medische wetenschap onderzoekt of het mogelijk zou zijn dat een hond een plaats zou krijgen in het Hond-als-dokter.jpgdokterskabinet. Is dit nu science fiction? Of is het werkelijk mogelijk dat een hond ziektes kan opsporen zoals allerlei kankers, tumoren en dergelijke? In dit artikel nemen we je mee op onderzoek.

 Algemene info

Het is een Belgische herdershond die met succes een paar testen doorstaan heeft. De test bestond eruit om gezonde mensen van mensen met kanker te onderscheiden. In 91% van de gevallen had onze trouwe viervoeter het juist. Ook in Japan deed men onderzoek met honden, dit keer was het de beurt aan een speciaal daarvoor opgeleide labrador. De labrador moest mensen dedecteren met darmkanker, hij moest dit doen door aan hun adem en aan hun uitwerpselen te ruiken. Bij een ademtest zat de hond in maar liefst van de 36 gevallen 33 keer op het juiste spoor. En bij de test met uitwerpselen was het 37 keer raak op een aantal van 38. 

Dit zijn natuurlijk heel indrukwekkende resultaten, dit geeft meteen ook aan dat deze dieren over gaven beschikken die het menselijk waarnemingsvermogen en ook de medische nauwkeurigheid overstijgen. Het is zelfs zo dat mensen met Epilepsie die een opgeleide hond hebben veel minder aanvallen hebben dan Epilepsiepatiënten zonder hond. Ook bij diabetes type 1 kunnen honden worden ingezet.

Kan een hond een ziekte aanvoelen bij een mens?

Kunnen honden nu ziektes aanvoelen bij mensen? Alhoewel men daar niet zeker over is, denkt men dat honden door hun scherp reukvermogen ziektes kunnen waarnemen door veranderingen van geur bij de mens. De medische wereld staat met stomheid geslagen en onderzoekt nu manieren om de hond in te schakelen bij het opsporen of vroegtijdige ontdekking van één of andere ziekte. 

De kans dat echte honden worden ingezet bij opsporing van ziektes is uitermate klein, men probeert om een elctronische neus te ontwikkelen met dezelfde eigenschappen van een hond. Hier kan men zich natuurlijk gaan afvragen of zo een electronische neus evengoed zijn speurwerk kan doen zoals een echte hond.

Er is zelfs nog een andere studie die aantoont dat kinderen die in hun eerste levensjaar een hond aan hun zijde hebben, heel wat minder kans maken op het ontwikkelen van eczeem of astma op oudere leeftijd. Een kat zou dan weer geen enkele invloed hebben.

Een hond leeft mee

Uit een wetenschappelijke studie blijkt nu dat een hond over een gezonde dosis inlevingsvermogen beschikt. Het blijkt nu dat honden niet alleen emoties aanvoelen maar ook meeleven met de persoon waar het op dat moment over gaat en zijn emotie gaan overnemen. Er is heel lang gedacht dat een hond het gedrag van de mens gewoon na ging apen, maar na die bewuste studie denkt men daar nu heel anders over. Bij de testen die men deed bij honden kwam men tot de bevinding dat: de hond zowel op de emoties van zijn baasje maar ook op de emoties van een vreemde persoon reageren. Hieruit ontstond het bewijs dat honden dus echt wel op emoties reageren en niet op hun eigen emotie.

De hond legt zijn kop op de schoot

De testen gebeurden bij achtien honden die verschillend van leeftijd en ras waren, ze kregen dan het gezelschap van een testpersoon, of wel een vreemde ofwel hun eigen baasje. Ze werden ondergebracht in een klein kamertje en de testpersoon deed dan of hij huilde, zong of een gesprek voerde. Het viel de onderzoekers op dat bij het huilen de meeste reacties kwamen van de honden, bij het huilen zochten ze contact met de testpersoon en legden hun kop op zijn schoot. Dus ze probeerden troost te bieden.

Het luisterend oor

Omgekeerd werkt dit ook, er is nu ook geweten dat honden het inlevingsvermogen stimuleren van hun mensenvrienden, en in het bijzonder als het om kinderen gaat. Kinderen vangen signalen op wanneer ze de hond met rust moeten laten en leren op die manier een gezonde mate van geduld te kweken. Kinderen en honden zijn vrienden die samen gevoelens van eenzaamheid en verdriet helpen verdrijven. Zo kan je zelfs stellen dat op een vreemde maar begrijpelijke manier een hond een luisterend oor aanbiedt. Wat er tegenoverstaat is dan weer dat je kind leert om tegaan met frustratie omdat hij in huis plast en met verdriet wanneer hij wegloopt.

De zelfbeschermende reflexen

Er is natuurlijk nog de keerzijde van de medaille, elk jaar worden zo'n 100.000 Belgische kinderen binnengebracht in het ziekenhuis voor bijtwonden toegebracht door een hond. Als men statistieken bekijkt spreekt men van percentages. Zo zou er 2% kinderen onder de 16 jaar gebeten geweest zijn door een hond en de gemiddelde leeftijd zou tussen de 4 à 5 jaar zijn. De slachtoffertjes zouden meestal jongens zijn en de dader een bekende hond. Meestal wordt een ongewilde beet uitgelokt door een kind, dit kan door het overgrote enthousiasme komen van een kind, storen tijdens de slaap van een hond, storen als de hond aan het eten is, aan de hond zjn oren trekken. Dus als de hond gestoord wordt tijdens dergelijke activiteiten of geplaagt kan die wel eens spontaan gaan bijten. Daarom spreekt men van zelfbeschermende reflexen.

Er is zelfs een handleiding voor kinderen

Een hond zou een handleiding moeten hebben, een handleiding die kinderen al heel snel uit het hoofd kunnen leren. Ze zouden een hond niet mogen uitdagen, pesten of opjagen, ook al is het voor de grap dat ze het doen. Staartje trek of aan de oren trekken is volledig uit den boze. De dieren in de ogen kijken of het gezicht dicht bij de kop van de hond houden zijn handelingen die een hond als bedreigend ervaart en moeten dus vermeden worden. Het op veilige afstand blijven als 2 honden aan het vechten zijn, ook als is de eigen hond in zo'n gevecht betrokken. Wanneer de teef puppy's heeft kunnen ze er beter ver vandaan blijven. En ja ook goed opgevoede en kindvriendelijke rassen durven bijten. Dus wees steeds voorzichtig met honden.

Tot slot: enkele interessante hondenartikels