De Grote Depressie
De Grote Depressie duurde van 1929 tot 1939
De grote depressie was de ergste economische neergang in de geschiedenis van de geïndustrialiseerde wereld. Het begon na de crash van de beurs in oktober 1929, waardoor Wall Street in paniek werd uitgezet en miljoenen beleggers uitgewist. In de komende jaren zijn de uitgaven voor consumptie en investeringen gedaald, waardoor de industriële productie en de werkgelegenheid aanzienlijk daalden doordat werknemers geen werk hadden en werkgevers geen werk konden aanbieden. In 1933, toen de Grote Depressie het laagste punt bereikde, waren ongeveer 15 miljoen Amerikanen werkloos en bijna de helft van de banken van het land waren in faling.
Oorsprong van de grote depressie
In de jaren 1920 groeide de Amerikaanse economie heel snel, en de totale rijkdom van de natie is meer dan verdubbeld tussen 1920 en 1929, een periode genaamd "de Roaring Twenties." De aandelenmarkt, gecentreerd op de New York Stock Exchange op Wall Street in New York City, was de plaats van de roekeloze speculatie, waar iedereen van miljonair tycoons tot koks en kelners hun spaargeld op voorraad belegden. Als gevolg daarvan onderging de beurs in augustus 1929 een snelle expansie.
De productie was toen al gedaald en de werkloosheid was gestegen, waardoor de aandelenkoersen veel hoger waren dan hun werkelijke waarde. Bovendien waren de lonen in die tijd laag, de schulden van de consument groeide, de landbouwsector van de economie worstelde door droogte en dalende voedselprijzen, en banken hadden tot overmaat van ramp grote leningen die niet konden worden geliquideerd.
De Amerikaanse economie ging in de zomer van 1929 een zachte recessie binnen, aangezien de uitgaven van de consumenten vertraagden en onverkochte goederen begon te stijgen, waardoor de fabrieksproductie vertraagd werd. Toch bleven de aandelenkoersen stijgen, en tegen het najaar van dat jaar waren stratosferische niveaus bereikt die niet konden worden gerechtvaardigd door een verwachte toekomstige winst.
De verschillen van de voorraadmarkt in 1929
Op 24 oktober 1929 begonnen zenuwachtige beleggers al veel te veel aandelen te verkopen, de aandelencrash die sommige vreesden gebeurde dan eindelijk. Een record van 12,9 miljoen aandelen werden die dag verhandeld, bekend als 'Black Thursday'. Vijf dagen later, op 29 oktober of 'Black Tuesday', werden ongeveer 16 miljoen aandelen verhandeld na een andere paniektoestand van Wall Street. Miljoenen aandelen kwamen waardeloos uit, en die beleggers die aandelen hadden gekocht "op marge" (met geleend geld) werden volledig uitgewist.
Naarmate het consumentenvertrouwen verdween in de nasleep van de crash van de aandelenmarkten, daalden ook de investeringen in fabrieken en andere bedrijven. Om de productie te vertragen werd besloten om werknemers te ontslaan. Voor degenen die het geluk hadden om in dienst te blijven, daalden de lonen waardoor ook hun koopkracht daalde.
Veel Amerikanen die gedwongen waren om op krediet te kopen, vervielen in schuld, en het aantal executie van hypotheken steeg gestaag. De wereldwijde naleving van de goudstandaard, om die in een vaste munteenheid wereldwijd te verspreiden hielp de economische ellende uit de Verenigde Staten en over de hele wereld, met name Europa, verspreiden. De wereldwijde naleving van de goudstandaard, die in een vaste munteenheid wereldwijd werd aangesloten bij de wereld, hielp de economische ellende uit de Verenigde Staten en over de hele wereld, en met name in Europa.
De toespraken van president Herbert Hoover
Ondanks de toespraken van president Herbert Hoover en andere leiders dat de crisis op zich aan het herstellen was, bleken de zaken in de komende drie jaar nog erger. In 1930, 4 miljoen Amerikanen die op zoek waren naar werk, konden geen werk vinden; dat nummer was in 1931 tot 6 miljoen werklozen gestegen.
Intussen was de industriële productie van het land met de helft gedaald. Broodlijnen, soepkeukens en stijgende aantallen daklozen werden steeds groter en groter in de steden van Amerika. Boeren konden zich niet veroorloven om hun gewassen te oogsten, en werden gedwongen om hen te laten rotten in de velden terwijl mensen elders verhongerden.
In de herfst van 1930 begon de eerste van de vier golven van bankpaniek, omdat grote aantallen beleggers vertrouwen hebben in de solvabiliteit van hun banken en hun deposito's in contanten verlangen, waren banken werden verplicht om leningen te liquideren om hun onvoldoende contante reserves aan te vullen. In de lente en de herfst van 1931 en de herfst van 1932 sloegen de banken de Verenigde Staten opnieuw in paniek. En vroeg in 1933 hadden duizenden banken hun deuren al gesloten.
In het licht van deze ernstige situatie probeerde Hoover's administratie de banken en andere instellingen met overheidsleningen te steunen. Het idee was dat de banken op hun beurt zouden lenen aan bedrijven, die op hun beurt dan weer werknemers zouden kunnen aanwerven.
Een nieuwe overeenkomst
Hoover, een republikein die eerder als Amerikaanse secretaris van handel was, geloofde dat de overheid niet direct in de economie zou moeten ingrijpen en dat zij niet de verantwoordelijkheid had om banen te creëren of economische hulp te bieden aan zijn burgers.
In 1932 won de democraat Franklin D. Roosevelt echter met een overweldigende overwinning in de presidentsverkiezingen, met het land in een diep dal door de Grote Depressie en ongeveer 15 miljoen mensen (meer dan 20 procent van de Amerikaanse bevolking op dat moment) was werkloos.
Op de inauguratiedag (4 maart 1933) heeft elke Amerikaanse staat de opdracht gegeven om alle overgebleven banken aan het einde van de vierde golf van bankpanieken te sluiten en de Amerikaanse Schatkist had niet genoeg geld om alle overheidswerkers te betalen. Niettemin heeft FDR (zoals hij bekend was) een rustige energie en optimisme geprojecteerd, bekend om te zeggen dat 'het enige wat we moeten vrees is de angst zelf'.
Roosevelt heeft onmiddellijk actie ondernomen om de economische ellende van het land aan te pakken, waarbij eerst een vierdaagse 'bankvakantie' werd aangekondigd, waarin alle banken zouden sluiten, zodat het Congres de hervormingswetgeving zou kunnen doorlopen en de banken zouden kunnen heropenen die vastbesloten waren gezond te zijn. In een serie gesprekken begon hij het publiek direct over de radio aan te pakken, en deze zogenaamde 'fireside chats' gingen veel verder dan naar het vertrouwen van het publiek.
Tijdens Roosevelt's eerste 100 dagen op kantoor heeft zijn administratie een wetgeving goedgekeurd die de industriële en landbouwproductie wilde stabiliseren, banen creëren en herstel stimuleren. Daarnaast trachtte Roosevelt het financieel systeem te hervormen en de Federal Deposit Insurance Corporation (FDIC) te creëren om de deposito's en Securities and Exchange Commission (SEC) te beschermen om de aandelenmarkt te regelen en misdrijven van het soort dat tot 1929 leidde te voorkomen.
De lange, harde weg om te herstellen "New Deal"
Onder de programma's en instellingen van de New Deal, die in het herstel van de Grote Depressie werden geholpen, waren de Tennessee Valley Authority (TVA), die dammen en waterkrachtprojecten bouwde om overstromingen te beheersen en elektriciteit aan te bieden aan de arme Tennessee Valley regio en de Works Progress Administratie (WPA), een permanent werkprogramma dat 8,5 miljoen mensen van 1935 tot 1943 had.
Na het begin van de vroege tekenen van herstel in de lente van 1933 bleef de economie de komende drie jaar verder verbeteren, waarbij het reële BBP (aangepast voor inflatie) groeide met gemiddeld 9 procent per jaar. In 1937 is een scherpe recessie getroffen, die deels door de Federal Reserve besloten is om zijn eisen voor geld in de reserve te verhogen. Hoewel de economie in 1938 opnieuw begon te verbeteren, reverseerde deze tweede ernstige inkrimping veel van de winsten in productie en werkgelegenheid en verlengde de gevolgen van de Grote Depressie tegen het einde van het decennium.
Ernstige depressies hebben de opkomst van extremistische politieke bewegingen in verschillende Europese landen veroorzaakt, met name die van Adolf Hitler's nazi-regime in Duitsland. De Duitse agressie leidde tot oorlog in Europa in 1939, en de WPA richtte zich op de versterking van de militaire infrastructuur van de Verenigde Staten, zelfs als het land haar neutraliteit handhaafde.
De Grote Depressie eindigt en WO2 begint
Met Roosevelt's beslissing om Brittannië en Frankrijk te steunen in de strijd tegen Duitsland en de andere Axis Powers, is de defensieproductie aangepast, waardoor steeds meer particuliere banen worden voortgebracht. De Japanse aanval op Pearl Harbor in december 1941 leidde tot de toetreding van Amerika tot de Tweede Wereldoorlog, en de fabrieken van de natie zijn terug in de volledige productie modus. Deze groeiende industriële productie, evenals een wijdverbreide dienst die in 1942 begon, verminderde de werkloosheid tot onder het pre-depressie niveau.
Tot slot: Toen de Grote Depressie begon
Toen de Grote Depressie begon, was de Verenigde Staten het enige geïndustrialiseerde land ter wereld zonder enige vorm van werkloosheidsverzekering of sociale zekerheid. In 1935 heeft het Congres de Wet Sociale Zekerheid aangenomen, die voor het eerst Amerikanen heeft voorzien van werkloosheid, arbeidsongeschiktheid en pensioenen.